'Levensloop'

Ik heb ooit scheikunde gestudeerd in Amsterdam. Daar heb ik weinig van opgestoken anders dan dat formules en abstracties me geen vrees inboezemen én de wetenschap dat exacte wetenschappen zo exact nog niet zijn. Na suppoost te zijn geweest in het Rijksmuseum, leraar in Den Haag heb ik in 1977 voor de journalistiek gekozen, nauwkeuriger de wetenschapsjournalistiek. Heb mijn journalistieke opleiding in de praktijk gekregen bij Chempress, (destijds) een weekblad voor de chemische industrie e.o. Heb een cursus wetenschapsjournalistiek gedaan. Daarna, onder meer, werkzaam geweest bij het Technisch Weekblad (een ander dan het huidige; dat was een doodgeboren kind van de ingenieursclub het KIvI en 'mijn' uitgever Misset). Na wat hand- en spandiensten voor Misset te hebben geleverd als 'vliegende keep' voor een aantal vakbladen, ben ik in 1985 voor mezelf begonnen.

Mijn belangrijkste werkgebied is de harde wetenschap; met name het overgangsgebied tussen onderzoek en toepassing. Hoewel ik zo af en toe wel buiten de pot pis met een rapportje of brochure, heeft de journalistiek mijn grote voorkeur en is mijn belangrijkste bron van arbeid. Ik werk vooral voor ingenieursbladen als het Technisch Weekblad (het huidige), PT Industrie, De Ingenieur en Delft Integraal (een fraai, al zeg ik het zelf, promoblad voor de TU Delft) en ook nog steeds voor Chempress (inmiddels een maandblad geworden). De onderwerpen zijn eigenlijk nauwelijks aan grenzen gebonden. Hun grootste gemene deler is dat ze moeten prikkelen. Iets dergelijks geldt ook voor mijn interview'slachtoffers': vele malen liever een interessante naamloze dan een grijze hotemetoot.
Daarnaast geef ik ook, incidenteel, lezingen over, onder meer, fraude in de wetenschap.

In ruste

Is 'getekend',

arno schrauwers, gaf zich uit voor wetenschapsjournalist
lutmastraat 229
1074 tx amsterdam
tel: 020 676 6230
e-@dres: schrauwers@avd.nl