PM1183 plus doxorubicine blijkt in een klinische proef bij patiënten met een agressieve vorm van longkanker (kleincellige ongkanker)  bij tweederde van de proefpersonen, die al een chemokuur achter de rug hadden aan te slaan. Bij 10% van de proefpersonen zou de kanker zelfs helemaal zijn verdwenen, aldus het Spaanse bedrijf PharmaMar. De resultaten zijn bekend gemaakt op de jaarvergadering van de Amerikaanse vereniging voor klinische oncologie (ASCO). Het Belgische blad De Morgen meldt dat een PD-L1-remmer, Nivolumab, patiënten met een vergevorderde vorm van longkanker drie maanden langer leefden dan zonder. De doorbraken houden niet op. Bijna geen dag zonder.
PM1183  (ook lurbinectedine of tryptamicidine genoemd) is een een remmer van het transcriptieproces in de cel. Doelwit van de remmer is het enzym RNA-polymerase II. Doxorubicine is een kankerremmende stof, die wordt toegediend via een chemokuur. De studie is een voortzetting bij 20 patiënten, die al, zonder resultaat, behandeld zijn. Het genoemde resultaat (tweederde en 10%) is een momentopname na 12 maanden. Elke patiënt in de klinische proef vertoonde een reactie, staat in het persbericht van het bedrijf. Hoe groot die groep is, met niet eerder behandelde patiënten, kon ik niet achterhalen. Bij chemoresistente patiënten reageerde 30% op de behandeling. De effecten zouden duurzaam zijn. De verlenging van de levensduur is niet echt indrukwekkend 4,6 maanden en voor chemoresistente patiënten 3,6 maanden. “Het tempo, de diepte en de duur van de reacties die we hebben gezien in de tweede lijn-test zijn opmerkelijk, zelfs in patiënten die moeilijker te behandelen zouden zijn”, zegt onderzoeker Martin Forster van het University College in Londen. “Kleincellige longkanker is een groot probleem waar erg weinig vorderingen worden geboekt.” Het zal best, maar dit persbericht is een rommeltje

Bron: Eurekalert, de Morgen.