Mensen beoordelen anderen die ze voor het eerst zien of ontmoeten op uiterlijke kenmerken en dan vooral die van het gezicht. Het lijkt er op dat ze daarbij deels redelijk objectieve maatstaven hanteren zoals de kaaklijn, vorm van de mond, de ogen, jukbeenderen en dergelijke, zo oordeelden Amerikaanse en Britse onderzoekers. “Die ziet er betrouwbaar uit”, oordelen ze dan. Dat betekent overigens allerminst dat iemand ook betrouwbaar is. Dit lijkt me typisch onderzoek dat vooral van belang is voor adverteerders: met welke gezichten belazer ik iemand het bestal hebben de onderzoekers het vooral over sociale media.

De onderzoekers hadden de gelaatstrekken van 1000 personen vastgelegd in 65 parameters. Dan gaat het om de breedte van de wenkbrauwen, de oogstand, jukbeenderen enz. Die gezichten werden aan de proefpersonen voorgelegd, waarbij gevraagd werd karaktereigenschappen bij het gezicht te noemen. Die eigenschappen werden door de onderzoekers in drie categorieën ondergebracht: benaderbaarheid, dominantie en aantrekkelijkheid. Betrouwbaarheid, bijvoorbeeld, valt in de categorie benaderbaarheid.
De uitkomsten werden aan een computer gevoerd, die ’tot de conclusie’ kwam dat 58% van de uitspraken terug te voeren was op meetbare eigenschappen van de gelaatstrekken. M.a.w.: de onderzoekers konden aan de hand daarvan redelijk goed voorspellen wat de proefpersonen als eigenschappen zouden opgeven. Zo hebben de kenmerken van de mond er veel mee te maken of we iemand (on)benaderbaar vinden, terwijl de ogen veel voorspellen of iemand (on)aantrekkelijk wordt gevonden.
Om te kijken of ze het bij het rechte eind hadden ontwikkelden de onderzoekers aan de hand van hun model door de computer getekende cartoonachtige gezichten met bepaalde (gedachte) eigenschappen. Ook die moesten de proefpersonen beoordelen. Het bleek dat de proefpersonen vaak de eigenschappen in die cartoonhoofden zo interpreteerden als het model had voorspeld. Op basis van hun experiment stellen de onderzoekers dat de eerste indruk niet louter willekeurig is. Kennelijk zijn er objectief te meten aspecten in het gezicht, die door ons (=de mens) geassocieerd worden met bepaalde karaktertrekken. Handige kennis voor de adverteerder, zoals ik al zei.

Bron: bdw