We leven in reservetijd (afb: Global Footprint Network)
Vanaf 1 augustus leeft de mensheid op de ‘pof’. Alles wat we nu aan natuurlijke hulpbronnen gebruiken gaat ten koste van de reserves, als we uitgaan van duurzaamheid. Om dit jaar de totale behoefte van de wereldbevolking te dekken zouden we 1,7 aarde nodig hebben en helaas hebben we er maar een. We teren dus in (en stelen van onze kinderen en kleinkinderen). Daarmee is de ecologische voetafdruk van de mens weer groter geworden, groter dan ooit.
De aardeoverbelastingsdag is de dag in een jaar waarop de mensheid zoveel natuurlijke hulpbronnen heeft verbruikt dat die de komende tijd niet meer geregenereerd kan worden. Die dag wordt elk jaar door onderzoekers van Global Footprint Network en de New Economics Foundation berekend. Daarbij worden twee zaken tegen elkaar afgewogen. Aan de ene kant staat het biologische vermogen om natuurlijke hulpbronnen te genereren en om afval en emissies te verwerken. Daartegenover staat de ecologische voetafdruk: hoeveel bossen, grond en (vis)water hebben we nodig om onze leefstijl te handhaven. De natuurlijke hulpbronnen die de aarde de mensheid dit jaar kan verschaffen zijn per 1 augustus dus opgebruikt. “We gebruiken de hulpbronnen van de toekomst om onze huidige levensstijl te onderhouden en komen daarmee steeds dieper in rood”, zegt Mathis Wackernagel, baas van Global Footprin Network (GFN). Dat heet roofbouw en gaat ten koste van ons nageslacht.
Reserves
1 augustus lijkt niet anders dan 30 juli, maar volgens Wackernagel kunnen we nu de gevolgen van de roofbouw al zien. Wij hier in het rijke westen hebben nog altijd goed te eten maar die overdaad gaat wel gepaard met overbevissing elders, bodemerosie en uitsterven van planten en dieren. De grote droogte die nu heerst op het noordelijk halfrond leidt tot grote bosbranden, zelfs in Zweden, waar men toe nu toe onbekend met dat fenomeen was. Wackernagel: “Dat zijn allemaal gevolgen als wij het ecologische budget van de aarde overschrijden.”
Niet alle landen zijn even schuldig aan die roofbouw. Verschillende arme landen blijven onder de grens, maar vooral de rijke industrielanden en opkomende economieën zijn schuld met het oliestaatje Qatar als grootste verspiller. Daar werd al na 9 februari in de reserves getast. Als alle aardbewoners zouden leven als de Amerikanen hadden we vijf aardbollen nodig, als we leefden zoals in China komen we nog steeds 1,2 wereldbollen te kort, maar we hoeven ons hier in Europa niet op de borst te kloppen. De Duitsers hebben, verhoudingsgewijs, drie aardes nodig om in hun behoeftes te voorzien en daar zullen wij Nederlanders niet zo erg ver vandaan zitten (ik kan Nederland niet in het plaatje vinden). In Luxemburg (19 februari) was het jaar in Februari al opgebruikt, een ‘goede’ tweede na Qatar.
Voorstellen
GFN rekent niet alleen, maar doet ook concrete voorstellen om onze vraatzucht te beteugelen. Als alle stadsbewoners de helft van hun autokilometers zouden vervangen door km’s met het ov, met de benenwagen of op de fiets, dan scheelt dat al twaalf dagen. Als mensen de helft minder eten weggooien, geen CO2-intensieve levensmiddelen meer kopen en niet meer calorieën gebruiken als nodig is, dan zou de aardeoverbelastingsdag nog eens 38 dagen opschuiven. De helft minder kolen wereldwijd zou de uitputtingsdag nog eens 93 dagen verschuiven.
Dat zal hoe dan ook moeten, want we hebben maar een aarde…
Bron: bdw