Het lijkt er op dat beschadigingen aan het ruggenmerg niet langer meer als onbehandelbaar worden gezien. Recent blijken (weer) drie patiënten met een, gedeeltelijke, dwarslaesie te kunnen lopen na het prikkelen van de ruggenmerg met stroomstootjes. De patiënten hebben nog wel wat hulp nodig, maar tot voor kort waren ze volledig aangewezen op de rolstoel en de scootmobiel.
Het lijkt er op dat het stimuleren van het beschadigde ruggenmerg met elektrische stroomstootjes tot verbetering leidt voor tot dan toe verlamde patiënten, die geen baat hadden gehad bij andere behandelingen. Na vijf maanden oefenen in combinatie met de elektrostimulatie bleken drie laesiepatiënten weer te kunnen lopen, zij het met enige ondersteuning.
Het lijkt er op dat het stimuleren van de zenuwcellen de communicatie tussen hersens en extremiteiten (benen en armen) weer op gang brengt. De drie patiënten waren na een paar maanden in staat ook zonder die stimuli te lopen. Het lijkt er dus op dat de stroomstootjes de communicatie tussen hersens en de extremiteiten weer enigszins heeft hersteld.
Alle drie de patiënten waren vier jaar verlamd geweest, ondanks dat de laesie niet volledig was, maar tot dan toe had geen behandeling geholpen. In september waren er ook al berichten van functieherstel bij ptiënten waarbij de verbinding geheel verbroken was.

Patronen

Volgens Grégoire Courtine van de polytechnische hogeschool in Lausanne (Zwi) was het onderzoek technisch een uitdaging. Bij de patiënten werd een pulsgenerator ter grootte van een luciferdoosje geïmplanteerd. Die was ooit ontworpen voor pijnbestrijding.
Uit eerder onderzoek was gebleken dat bepaalde stimulatiepatronen beter werken bij bepaalde bewegingen, zoals het optillen van een been tegenover het neerzetten ervan. Die generator moest dan ook geen constant signaal afgeven. De onderzoekers ontwikkelden daarom een systeem om daarmee draadloos de pulspatronen te kunnen sturen, mede afhankelijk van de gewenste bewegingen.

Constante prikkeling zou ook negatief kunnen uitwerken op het gevoel van de ledematen in de ruimte dat iemand heeft, zo bleek uit nader onderzoek. Dat gevoel is belangrijk om te voorkomen dat je overal tegenaan loopt. De gerichte stimulering hielp beter bij het herstel van de patiënten en (dus) de stimulering van de communicatie tussen de hersens en de ledematen.
De patiënten moesten leren de prikkelingen af te stemmen op de bewegingen. Na een week konden alle drie patiënten lopen met behulp van de pulsjes. Na vijf maanden konden twee van de drie het af zonder die stroomstootjes, waarbij hun lichaam nog voor eenderde werd ondersteund door een soort ‘harnas’.Ze bleken zelfs in staat op eigen kracht te rennen.

Courtine wil nu patiënten gaan behandelen waarbij de beschadiging aan het ruggenmerg korter geleden is gebeurd dan bij het drietal. Dat zou wel eens betere resultaten kunnen opleveren omdat de spieren en zenuwen het bewegen dan nog vers in ‘het geheugen’ hebben zitten en, waarschijnlijk, minder zijn achteruitgegaan dan bij het huidige drietal.

Bron: Science News