Scheikundig symbool voor waterstofgas

Lasers worden er in de scheikunde natuurlijk volop gebruikt, al was het maar om te bepalen met welke verbindingen de scheikundige van doen heeft. Nu las ik in een bericht op Eurekalert met een half oog een verhaaltje over de splitsing van methaan met behulp van water in kooldioxide en waterstof. Dat is bekende manier om waterstof te maken (stoomomvorming). Daar kwam, zag ik met dat halve oog, een laser aan te pas. Ik was geïnspireerd bij die gedachte door een ander bericht dat ik laatst plaatste over laser en scheikunde. Interessant, dacht ik. Maar wat bleek: de onderzoekers van de polytechnische school EPFL in Lausanne rond Rainer Beck hadden een laser gebruikt om te bekijken hoe specifieke trillingen in de watermoleculen de splitsing van die moleculen beïnvloeden met als doel een beter model te kunnen bouwen van het reactieverloop. Iets dergelijks. Moleculen zijn geen starre voorwerpen. Alles beweegt slingert en trilt aan een molecuul. Daar maken scheikundigen gebruik van om te bepalen met wat voor een stof ze te doen hebben. Ik dacht: dan kan je met een laser met de juiste frekwentie van een bepaalde verbinding van aanpalende atomen, die verbinding ook ‘opblazen’. Leek me een prima manier om heel gericht scheikunde te bedrijven.
In de ouderwetse scheikunde pook je vaak de boel op door de temperatuur op te stoken. Bakken en braden, zoiets. Je ziet dan de borrelende potten en retorten voor je. Dan gaan al die atoomverbindingen steeds harder schudden, tot er uiteindelijk een of meer kapot gaat/gaan. Welke moet je maar afwachten (al weet je na een paar keer wel welke dat zal/zullen worden). Met een laser zou je dat heel gericht kunnen doen en zou je een chemische reactie ‘naar je hand’ kunnen zetten, waarbij je misschien nog veel energiewinst zou kunnen boeken. Misschien gebeurt het ook wel. Nu werden met behulp van de laser de krachten gemeten die er ontstaan tussen de reagerende stoffen en de katalysator (in dit geval nikkel). Heel opwindend, maar het had veel opwindender gekund (denk ik, als oud-scheikundige, met de nadruk op oud). Ik ga dit tot de bodem uitzoeken.

Bron: Eurekalert