Onderzoekers van de universiteit van Montréal zijn er in geslaagd te voorkomen dat atoomdunne lagen van zwart fosfor oxideren. Daarmee zouden ze de deur open gezet hebben naar nieuwe, veelbelovende vergezichten in de(opto)elektronica die dit fosfaan biedt, is het idee.
Zwarte fosfor is een stabiele verschijningsvorm van dat element, met een lagenstructuur die lijkt op grafiet. Kennelijk heeft het materiaal recentelijk de aandacht getrokken van onderzoekers. Het is mogelijk grafeenachtige structuren te maken van fosfor die net als bij grafeen slechts een atoom dik is: fosfaan gedoopt. De naam fosfanen is overigens al in gebruik voor verbindingen met fosforketens naar analogie van de alkanen (koolstofketens). Dat eenlaagse fosfaan is een halfgeleider, dat geschikt is voor transistoren en processors. Fosfaan zou de elektronica weer een stuk verder op weg naar beter, sneller (en vul verder maar iets positiefs in) kunnen helpen. Daarnaast zijn de optische eigenschappen afhankelijk van het aantal lagen fosforatomen: 1 laag zendt rood licht uit, een dikkere laag infrarood licht. Die eigenschap biedt de mogelijkheid een hele reeks optoelektronische componenten te maken zoals lasers of detectoren.
Probleempje was dat fosfaan onder normale omstandigheden rap vergaat. Daar heb je natuurlijk niets aan. De onderzoekers van de Canadese universiteit zijn er achter gekomen waardoor dat komt: de combinatie van zuurstof, water en licht. “We hebben ook gevolgd met spectroscopische methodes hoe dat proces zich voltrekt”, zegt onderzoeker Richard Martel. Vervolgens ontwikkelden de onderzoekers een procédé om ‘duurzaam’ profaan te maken. Hoe, wordt er niet bijverteld in het persbericht.

Bron: Alpha-Galileo