De digitalisering gaat ons steeds meer dwarszitten. Niet alleen gebruikt het hele systeem steeds meer energie, maar wordt er jaarlijks ook steeds meer elektronica weggegooid. Het vorig jaar was dat 53,6 miljoen ton oftewel 350 passagiersschepen met de afmetingen van de Queen Mary 2, zo blijkt uit de E-waste monitor van 2019. De grote schande is dat het meeste daarvan simpelweg wordt gestort of verbrand. Hergebruik van materialen, onder meer goud en zeldzame aarden, wordt nauwelijks toegepast. De onderzoekers van, onder meer, de VN-universiteit verwachten dat die berg in 2030 zal zijn aangegroeid tot 74 miljoen ton, bijna een verdubbeling in zestien jaar.
De steeds grotere hoeveelheid elektronisch afval heeft mede te maken met de geringe duurzaamheid van elektronische apparaten (of ze nu aan een stekker hangen of niet). Vooral computer- en telefoonontwikkelaars doen vreselijk hun best zo vaak mogelijk nieuwere versies op de markt te brengen die ook nog eens lastig zijn te repareren.
Slechts 17,4% van de grote berg wordt wereldwijd gezien ingezameld en herverwerkt. Dat betekent verhoudingsgewijs veel kostbare materialen worden verspild zoals goud, zilver, koper en platina met een waarde van bijna 50 miljard euro.

Volgens het onderzoek gooiden de Aziaten het vorig jaar het meeste weg (maar daar wonen ook de meeste mensen): 24,9 Mton. Daarna volgen het Amerikaanse continent (13,1 Mt), Europa (12 Mt), Afrika (2,9 Mt) en Oceanië (0,7 Mt). Omgerekend per persoon gaat het om 7,3 kg e-afval.
Als we kijken naar de weggegooide koelkasten en klimaatsystemen dan verergeren die ook nog eens het klimaatprobleem. In 2019 waren die goed voor een broeikasgasuitstoot van 98 Mt CO₂-equivalenten, oftewel 03% van de werelduitstoot in dat jaar.

Sinds 2014 is het aantal landen dat een (inzamelings)beleid op dit terrein heeft gegroeid van 61 naar 78, maar het resultaat daarvan is gegeven die 17,4% allerbedroevendst.

Bron: EurekAlert