Het gat in de ozonlaag boven, vooral, het zuidelijk halfrond, wordt vooral geassocieerd met overmatige uv-straling en risico’s op huidkanker als gevolg van die overmaat. Australisch/Amerikaans onderzoek suggereert dat het ozongat ook gevolgen heeft voor het klimaat op het zuidelijk halfrond. Onderzoekers rond Sharon Robinson van de Australische universiteit van Wollongong stellen zelfs dat dat gat een belangrijke rol speelt in de klimaatontwikkeling van de ‘onderkant’ van de aarde sedert 1980.

De klimaatgevolgen zouden voor de ecosystemen veel ernstiger zijn dan de toename van de uv-B-straling. De onderzoekers zeggen dat het effect grotendeels over het hoofd is gezien in de biologische literatuur. Op basis van de relatief magere literatuur construeerden de onderzoekers een verklaring waarom ook het ozontekort in de atmosfeer leidt (kan leiden?) tot veranderingen in atmosferische en oceaanstromingen en welke gevolgen die veranderingen hebben voor het klimaat op het zuidelijk halfrond, vooral in de zomerperiode (van december tot februari). Mogelijk behoren daar ook de extreme weersomstandigheden bij die hebben geleid tot overstromingen, droogtes en ernstige milieuschade door, onder meer, branden. We hebben het dan over de veranderingen in groei van de bomen in Zuid-Amerika en Nieuw-Zeeland, de afname in groei van de Antarctische mossen en de veranderingen van de biodiversiteit in de Zuidpoolmeren. Robinson: “Het ozongat verandert de zomerse neerslag en de windpatronen en we moeten bekijken wat dat betekent voor de natuurlijke ecosystemen, de voedselveiligheid en onze gezondheid.”