Geel is akkerland, lichtgroen weide, donkergroen bos en rood bebouwing (klik op het plaatje om de animatie te starten).

Europa is sedert het begin van de twintigste eeuw veel groener geworden. Dat kon ook bijna niet anders, want aan het eind van de negentiende eeuw was er nauwelijks nog bos over, zo stelt Richard Fuchs van de universiteit van Wageningen. Vooral na de Tweede Wereldoorlog kwam de herbebossing stevig op gang.

Sedert de middeleeuwen verdween er steeds meer bos. Hout werd overal voor gebruikt: voor meubels, voor huizen, als brandstof, in de mijnbouw, scheepsbouw enz. Sedert de herbebossing zijn veel landbouwgebieden, vooral in het middelgebergte, weer bebost. Dat gebeurde volgens Fuchs vooral in Groot-Brittannië en Nederland. In die landen besloeg het bosareaal in 1900 nog maar 2% van het landoppervlak. Inmiddels is dat percentage 11 geworden. Ook de Vaucluse in Zuid-Frankrijk, waar 110 jaar geleden hele bergketens helemaal kaal waren,  is weer groen geworden. In die dikke honderd jaar betekent dat de helft van het Europese landschap van ‘kleur’ is verwisseld. Dat is volgens Fuchs geen natuurlijke ontwikkeling. Het overgrote deel van de veranderingen komt op het conto van de mens. In Europa is er bijna geen stukje grond meer te vinden dat in de loop van de eeuw niet door mensenhanden is aangepakt.

Bron: der Spiegel