Een virus

Helemaal zeker zijn we er nog niet van (kijk wat er nu in Engeland gebeurt), maar het ziet er naar uit dat we zo langzamerhand het coronavirus in bedwang hebben gekregen. Het is natuurlijk wachten op het volgende ziekmakende virus. De wetenschapsadviseur van Joe Biden pleit er voor er naar te streven een antivirusvaccin in honderd dagen te ontwikkelen (nu ongeveer een jaar, wat al wonderlijk snel was). Papier (ook elektronisch) is geduldig, denk ik dan. Dan lijkt me een filter dat virussen doodt een realistischer optie. Dat schijnt er nu te zijn, als ik de berichten mag geloven. De technische universiteit schijnt een filter te hebben hebben ontwikkeld dat 99,9% van alle micro-organismen, dus virussen en bacteriën, doodt en een groot deel van fijnstof afvangt..

Dat antivirusfilter is onder meer ontwikkeld door onderzoekers van de technische hogeschool in Zürich onder aanvoering van Raffaele Mezzenga en zou een groot aantal virussen in water en atmosfeer onschadelijk maken. Dat wordt dan ook nog eens gemaakt van in ecologisch opzicht onverdachte materialen!
Virussen verspreiden zich niet alleen via de lucht maar ook via het water. Om virussen uit water te verwijderen wordt vaak omgekeerde osmose gebruikt, maar dat is een vrij dure techniek vanwege de energie die daarvoor nodig is. Bovendien worden de membranen daarvoor uit aardolieproducten gemaakt.

Het filter werkt volgens hetzelfde principe als een filter dat Mezzenga en de zijnen hebben ontwikkeld voor het verwijderen van zware en/of kostbare metalen uit water. Het is gemaakt van wei-eiwitten die worden gedenatureerd, waardoor ze een amyloïdenetwerk van vezeltjes vormen. Nu hebben ze dat netwerk gecombineerd ijzerhydroxidedeeltjes (of eigenlijk een mengvorm van een hydroxide en een oxide).

Eenvoudig

Dat schijnt vrij eenvoudig te maken te zijn. Wei is een melkproduct dat ontstaat bij het kazen. De eiwitten in wei worden gedenatureerd door de boel te verwarmen tot 90°C en er een zuur aan toe te voegen. Daardoor ontwarren de eiwitten en vormen ze minuscule vezeltjes. De hydroxidenanodeeltjes worden in dezelfde reactor gevormd door de oplossing minder zuur te maken en ijzerzout toe te voegen. Die hydroxideoxidedeeltjes hechten zich aan de vezeltjes. Cellulose wordt gebruikt als dragermateriaal.
De positief geladen hydroxide/oxidedeeltjes trekken de negatief geladen virussen een en stellen die ‘buiten gevecht’. Die amyloïdevezeltjes zouden dat niet op eigen kracht kunnen, aangezien die in een neutrale omgeving (zuur noch basisch) negatief geladen zijn. Ze vormen echter het ideale ‘vangnet’ voor de ijzerhydroxide/oxidedeeltjes.

Het weimemebraan werkt bij een groot aantal in water aanwezige virussen, zoals bepaalde adenovirussen, retrovirussen en enterovirussen. Enterovirussen zijn buitengewoon taai en hebben geen problemen met een zure omgeving. Ze kunnen gevaarlijke infecties in het maag/darmkanaal veroorzaken. Daar sterven elke jaar een halfmiljoen mensen aan, vooral in tropische landen. Zo’n filter zou daar een adequaat middel tegen zijn, stellen de onderzoekers.
Het membraan maakt griepvirussen en ook het eigenste SARS-CoV-2-virus onschadelijk als dat in water voorkomt. De onderzoekers deden proeven met deze virussen en de concentratie van de virussen in het gefilterde water lag onder de detectiegrens. Mezzenga: “We weten dat het nieuwe coronavirus vooral wordt overgebracht via druppeltjes en aerosolen, maar eigenlijk heeft het virus water nodig. Dat het filter effectief is in water geeft de brede toepasbaarheid ervan aan.”
Het schijnt niet alleen bruikbaar te zijn voor het ontdoen van water van virussen maar ook in luchtfiltersystemen of zelfs in mondkapjes. Aangezien het filter is gemaakt van natuurlijke producten kan het na gebruik gecomposteerd worden. Het is nog wel even de (=mijn; as) vraag hoe het zit met dat ijzeroxide/hydroxide. Een andere vraag is natuurlijk hoe lang het filter blijft werken. Zoals te doen gebruikelijk is het octrooi voor het filter vergeven aan een ETHZ-spruit dat BluAct heet.

Bron: Science Daily