Scheikunde heeft de ‘geur’ van een vak waarin duistere geleerden met retorten en ander griezelig glaswerk stoffen brouwen, vaak met duistere oogmerken. Die pogingen falen, gelukkig of helaas, vaak aangezien scheikunde veelal toch een proces is van gissen (en dus missen). Valt zo’n ontwikkelingsproces, het vinden van bereidingswijzen van interessante stoffen, ook te automatiseren? Onderzoekers van het KIT in Duitsland denken van wel (en waarom ook niet). Dat instituut is met chemiereus BASF is project begonnen om juist dat te bewerkstelligen of, beter gezegd, te verbeteren.
“Dergelijke systemen maken het mogelijk om scheikundige reacties reproduceerbaar en genormaliseerd uit te voeren, zonder dat mensen er aan te pas komen”, zegt Stefan Bräse, die bij het KIT verantwoordelijk is voor biologische en scheikundige systemen. “Dat leidt sneller (dan met mensen; as) tot nieuwe inzichten.” Het KIT steekt de komende twee jaar viermiljoen euro in de ontwikkeling van zo’n geautomatiseerd synthesesysteem.
In dit project komen een aantal KIT-projecten bij elkaar. Het apparaat moet worden ontwikkeld en/of elders ‘opgehaald’ evenals de bijhorende programmatuur. Het dient een modulair systeem te zijn om makkelijker nieuwe ontwikkelingen te kunnen inpassen. In eerste instantie zal het systeem gericht zijn op de synthese van organische verbindingen. Later zou het systeem ook moeten kunnen werken met parallel verlopende reacties. Daarbij komt de kennis van BASF-onderzoekers goed van pas. Dat bedrijf zou al werken met een automatisch synthesesysteem.
Bron: Alpha Galileo