Een ijskern opgeboord op 120 m diepte (afb: CNRS)

Met de aardopwarming en het verdwijnen van het ‘eeuwige’ sneeuw op de toppen van hoge bergen en gletsjers verdwijnt ook de geschiedenis die is opgeslagen in die ijslagen. Om dat voor te zijn wordt ijs van het Mont-Blancmassief verplaatst naar een bergplaats op de Zuidpool. De ‘verhuiswerkzaamheden’ zijn begonnen op 15 augustus. “In de komende decennia of misschien zelfs eeuwen, zal dat verijsde erfgoed van onschatbare waarde zijn voor wetenschappelijke vondsten of om de ontwikkeling van de omgeving te leren begrijpen. Ik ondersteun het project van harte”, zegt Jean Jouzel, vice-voorzitter van het internationale klimaatforum van 2002 tot 2015.

Van half augustus tot begin september is een groep bezig met het boren van ijskernen op de col du Dôme (4.300 m). Het gaat om een tiental ijsdeskundigen en ingenieurs onder leiding van de Fransman Patrick Ginot. Er worden drie ijskernen geboord die alles bij elkaar zo’n 130 m lang zijn. Die worden, onder meer per helicopter, naar Grenoble gebracht. Uiteraard worden die ijskernen voortdurend diepgekoeld.

Een van de drie ijskernen wordt in 2019 helemaal onderzocht om aan de hand van de gevonden gegevens een onderzoeksdatabank mee op te zetten. De twee andere ijskernen worden in 2020 naar de Zuidpool getransporteerd en worden opgeslagen op de Frans/Italiaanse Concordia-basis. Uiteindelijk zullen daar tientallen ijskernen worden opgeslagen in een grot bedekt door sneeuw bij een temperatuur van -54°C, de zekerste diepvriezer ter wereld.
Het bemonsteren van het ijs op de  col du Dôme is de eerste fase van een groot project dat in 2015 is opgezet door LGGE, het Franse ijsinstituut, de universiteit van Venetië en de Italiaanse wetenschapsraad CNR. Een tweede project staat gepland in 2017 in de Andes in Bolivia op de Illimani-gletsjer. Er zijn nog meer landen geïnteresseerd om hun ‘ijsgeheugen’ te laten vastleggen, zoals Duitsland, Oostenrijk, de VS, Rusland, China, Nepal en Zwitserland.
Het idee voor het project is ontstaan toen geconstateerd werd dat het in de gebieden met de ‘eeuwige’ sneeuw steeds warmer werd. Met het verdwijnen van die ‘eeuwige’ sneeuw verdwijnt ook het ijsgeheugen, de geschiedenis die in de ijslagen is vastgelegd. “Onze generatie van wetenschappers is getuige van de aardopwarming en hebben daarbij een verantwoordelijkheid voor de komende generaties”, zegt Carlo Barbante, een van de initiatiefnemers.

Bron: Futura-Sciences