China’s stroomopwekking leunt nog sterk op steenkool. Hier een kolencentrale in Hengshui in de provincie Hebei province. (foto: AFP)
China zou zo’n 17% meer van het broeikasgas kooldioxide uitstoten dan de cijfers aangeven waar nu mee wordt gerekend, zo meldt de New York Times. De Amerikaanse krant trekt die conclusie op basis van een jaaroverzicht van het Chinese bureau voor de statistiek.
China bepaalt voor een belangrijk deel de gevreesde aardopwarming. Ongeveer eenvierde van de broeikasgasuitstoot komt daar vandaan en de groei lijkt nog steeds niet tot stilstand gebracht. De helft van de stijging van de CO2-uitstoot in het afgelopen decennium is in China geproduceerd. Die uitstoot zou volgens de berichten van de New York Times nog eens 1 miljard ton hoger liggen, een hoeveelheid die net zo groot is als die van heel Duitsland. Vooral het kolenverbruik is sedert 2000 onderschat, zo zou zijn gebleken.
Daarmee komen de klimaatdoelen van het land in gevaar. Tot 2030 zouden de niet-fossiele energietypen met eenvijfde stijgen. Het wordt nu dus wat lastiger die doelstelling te halen erkent de directeur van het Chinese centrum voor energie-economie. De prognoses en verplichtingen berusten op verkeerde cijfers. Daarnaast heeft China aangekondigd in 2030 bij een gelijkblijvend productieresultaat tot tweederde minder CO2 uit te stoten. De afhankelijkheid van kolen blijkt echter groter en dan zouden die doelstellingen moeilijker te halen zijn, maar je kunt ook stellen dat vervanging van kolen al snel groot resultaat oplevert.
Het bericht ondersteunt een analyse van de Amerikaanse energieautoriteit EIA, die in september ook al tot de conclusie kwam dat de CO2-uitstoot van China danig wordt onderschat. Een maand eerder kwamen onderzoekers echter met het verhaal dat die uitstoot wordt overschat.
Wat China werkelijk uitstoot is moeilijk te achterhalen. Cijfers worden vaak gecorrigeerd. Aan het eind van de jaren 90 zouden de kolencentrales eenvijfde minder CO2 uitstoten. Dat bleek een ‘vergissing’. Er was geen rekening gehouden met de vrij omvangrijke illegale kolenwinning.
Het succes van het wereldklimaatbeleid is, zoals al gesteld, sterk afhankelijk van wat China kan bereiken (of bereid is te bereiken). Als China er in slaagt de uitstoot pas na 2030 te doen dalen, zoals is afgesproken zou al 40% zijn opgebruikt van wat de wereld ‘mag’ uitstoten om onder de 2°-grens te blijven. Het land wil echter ook de armoede verdrijven, hetgeen honderden nieuwe energiecentrales zou vergen. Per hoofd van de bevolking stoot China maar een kwart aan broeikasgassen uit van een Amerikaan de atmosfeer in stuurt.
Het land investeert meer in alternatieve energievormen dan welk land ook; in het totaal een kwart van de werelduitgaven voor groene energie. Daarnaast wil China tientallen kerncentrales bouwen. Om ondernemers groener te laten produceren is er een emissiehandel opgezet, die volgend jaar in hele land wordt ingevoerd. Wie CO2 uitstoot moet betalen.
Ondanks al die inspanningen blijft kolen belangrijk voor de energievoorziening. In 2014 werd dubbel zoveel aan kolenvermogen geïnstalleerd als aan wind-, zonne-, water- en kernvermogen bij elkaar. De gezondheidstoestand in, vooral, de Chinese steden is belabberd. Miljoenen mensen worden ziek door inademing van fijn stof, ook al startte in 2013 een programma om vervuilende industrie en krachtcentrales te vervangen of te renoveren. Tweederde van de kooldioxide komt van de Chinese kolencentrales die voor het overgrote deel nog wel 50 jaar in bedrijf zullen blijven. Het lijkt niet waarschijnlijk dat China die vervuilende centrales in grote hoeveelheden zal afdanken.
Bron: der Spiegel