De klimaatconferentie in Lima (Peru) loopt van 1 tot 12 december.
Zes landen in de wereld produceren 60% van het broeikasgas kooldioxide. China en de VS zijn al goed voor 45%, waarbij moet worden aangetekend dat er in China zo’n vier keer meer mensen leven dan in de VS. Het succes van een wereldwijd klimaatbeleid staat of valt met gedrag van dit ‘vieze stelletje’. Australië heeft alvast maar aangekondigd dat het niet zal bijdragen aan het klimaatfond voor armere landen. Australië zou de minder vermogende naties liever direct steunen, zo zei de Australische minister van buitenlandse zaken Julie Bishop in aanloop naar de klimaatconferentie in Peru.
China is met 11 miljard ton in 2013 de grootste ‘producent’ van het broeikasgas CO2, bijna twee keer zoveel als de VS, maar met veel meer inwoners (1,36 miljard tegen 316 miljoen). Het land passeerde in 2006 de VS als de grootste vervuiler en is nu verantwoordelijk voor 30% van de werelduitstoot van dit voornaamste broeikasgas. Volgens berekeningen zou het land in 2040 zijn uitstoot zelfs nog verdubbelen. Tot voor kort weigerde het land die uitstoot aan te pakken, maar onlangs lijkt er een kentering in de opstelling te zijn gekomen met een akkoord tussen de VS en China over het aan banden leggen van de emissies, zij het dat die nog rijkelijk te kort schieten voor een beleid waarmee de aardopwarming beneden de 2°C kan worden gehouden.
De VS (5,8 miljard ton), lange tijd de grootste vervuiler, heeft zich nooit gebonden aan akkoorden om de emissie van broeikasgassen te temperen en nu met een Republikeinse meerderheid in het Congres wordt dat ook in de nabije toekomst niet waarschijnlijk, welke kleur de president in het Witte Huis ook mag hebben. De recente hausse in de exploitatie van schaliegas en -olie in de VS zal er niet toe bijdragen dat de uitstoot van dit verwende land minder zal stijgen (laat staan dalen).
Beide vervuilers proberen India (nummer 3 met 2,6 miljoen ton maar wel 1,2 miljard inwoners) met hun akkoord onder druk te zetten, maar India wil de kolenproductie verdubbelen. India heeft zichzelf ten doel gesteld de emissies in 2020 met 20 tot 25% te drukken in vergelijking met 2005. Ondanks de inspanningen van India op het gebied van zonne-energie (100 gigaWatt in 2030) zal de CO2-uitstoot in 2030 uitkomen op het dubbele, rekent het Internationale Energie-agentschap (IEA) uit.
Rusland heeft nooit last gehad van het Kyoto-protocol dat in 1997 werd gesloten, omdat de industrie in elkaar was geklapt na de opheffing van de Sovjet-Unie. Het land had zelfs een ruime marge. Op het ogenblik is de uitstoot 2 miljard ton (cijfers net als de andere van 2013). Het land wil zelf in 2020 20% beneden het niveau van 1990 zitten (de peildatum in het Kyoto-protocol). Nu zit Rusland daar nog 35% onder, hetgeen betekent dat de uitstoot daar fors stijgt.
Japan (1,4 miljard ton en 127 miljoen inwoners) heeft in 2011 de kerncentrales stilgelegd na de ramp in Fukusjima, maar lijkt daar van terug te komen. Begin 2012 stelde het land een koolstofbelasting, waarvan de revenuen gaan naar de ontwikkeling van duurzame energie en energiebesparing. In Duitsland (836 miljoen ton en 80 miljoen inwoners) loopt het volgens de afspraken. Op het ogenblik produceert Duitsland 25% minder kooldioxide dan in 1990, in 2020 moeten daar nog eens 15 %-punten bijkomen. Duitsland heeft de kernenergie vaarwel gezegd en zet grootscheeps in op duurzame energie en energiebesparing. Dit jaar daalde het gebruik van kolen en duurzaam wint aan belang (nu een kwart van de elektriciteitsproductie). Dat aandeel zou in 2050 80% moeten zijn. Je zou Duitsland als enige lichtpuntje kunnen zien in een wereld die vooral vaart op kortzichtig eigenbelang.
Bron: ABC News