Zuigelingen die op hun vader lijken krijgen meer aandacht van hem en zijn op hun eerste verjaardag gezonder dan de niet-vaderskindjes. Tenminste, tot die conclusie zijn onderzoekers van, onder meer, de voor mij totaal onbekende Binghamton-universiteit gekomen in de staat New York.
“Vaders zijn belangrijk in het grootbrengen van een kind en dat uit zich in hun gezondheid”, zegt onderzoeker Solomon Polachek. Polachek en de zijnen baseerden hun conclusies op een analyse van een onderzoek onder 715 gebroken gezinnen met alleenstaande moeders. Ze ontdekten dat zuigelingen die op hun vader leken een jaar na de geboorte gezonder waren dan de andere.
Het idee is dat door de gelijkenis de vader meer aandacht aan zijn kind besteed.

Het bleek inderdaad dat de ‘afwezige’ vaders tweeënhalve dag per maand meer spendeerden aan hun ǵelijkenissen dan aan hun kinderen die niet op hen leken. Polachek: “Van kinderen die op hen lijken zijn de vaders zekerder dat dat een kind van hem is en daarom besteden ze daar ook meer aandacht aan.(…) Een betrokken vader helpt zeker.”

Uitwonende vaders

De onderzoekers vinden dat zou moeten worden bevorderd dat uitwonende vaders zich intensief bezig moeten houden met het grootbrengen van hun kind, ter bevordering van diens gezondheid. Ik neem aan dat de onderzoekers het dan hebben over de niet-vaderskindjes, aangezien ze spontaan al extra aandacht geven aan de vaderskindjes.
Ik kan me even niet voor de geest halen hoe dat zou moeten gebeuren. Onder gerechtelijke dwang? Het zal toch niet voor niks zijn dat de vader niet bij zijn kind(eren) woont?

Bron: EurekAlert