Een tekening van een prokaryote en een eukaryote cel (onder) (foto: BBC)
Je kunt de wereld van het leven in tweeën verdelen: die van de kerndragers (eukaryoten) en van de kernlozen (prokaryoten). Tenminste, zo was het tot voor kort, voordat een nog niet eerder waargenomen micro-organisme, Lokiarchaeota vernoemd naar de vindplaats het kasteel van Loki in de Noord-Atalantische Oceaan, werd ontdekt. Het ‘beestje’ behoort tot de Archaea, een aparte klasse micro-organismen. De structuur van de cel van deze microbe zou veel ingewikkelder zijn dan van andere micro-organismen en zou wel eens de ‘ontbrekende’ schakel kunnen zijn tussen de eukaryoten en de prokaryoten. Klein probleem is dat de onderzoekers nog geen volledig exemplaar in handen hebben. Dit pas ontdekte archaeon is gereconstrueerd uit in de oceaan gevonden genetisch materiaal.
Een belangrijke gebeurtenis in de ontwikkeling van de eukaryote cellen was de komst van de mitochondriën, de krachtcentrales van de cel. Lokiarchaeota hebben geen mitochondriën, is het idee, dus wanneer die krachtcentrales hun intree in de cel maakten is nog steeds een open vraag. Een van de genen die wezenlijk is voor de eukaryoten is dat welke codeert voor het eiwit actine. Dat heeft veel functies, waaronder fagocytose, het ‘opeten’ (inbouwen) van andere cellen. Het idee leeft dat op die manier de mitochondriën, die een eigen DNA hebben, in de eukaryote cellen terecht zijn gekomen. Volgens Ettema zijn er in de Loki-archaea genen gevonden die coderen voor actines. Andere onderzoekers denken dat door de ‘ontdekking’ van het tot nu toe nog onbekende micro-organisme er snel andere Loki-achtige microben zullen worden ontdekt. Ik zit nog wel even met de vraag hoe de onderzoekers er zo zeker van zijn dat het door hun gevonden genetische materiaal afkomstig is van een nog niet eerder waargenomen archaeon, maar dat heeft natuurlijk alles te maken met mijn geringe kennis van de materie.
Bron: BBC