Jan en alleman zijn bezig om duizenden raketten en satellieten de ruimte in te sturen, maar niemand schijnt zich druk te maken over de schadelijke gevolgen van al die opgepepte ruimteactiviteit voor milieu en klimaat. Dat blijkt niet helemaal waar te zijn want aan de universiteit van Kyoto zijn al sedert 2020 onderzoekers en ingenieurs bezig om een houten satellietje de ruimte in te sturen. Of daarmee de schade aan klimaat en milieu erg zal worden verminderd is een (mijn=as) grote vraag, maar is in ieder geval is het een opmerkelijk initiatief (of naïef?).
De LignoSat is maar een klein ding, een dobbelsteen met ribben van 10 cm. Het gebruikte hout is magnolia in een aluraam. Verder is de satelliet in werking voorzien van zonnepanelen en sensoren. Er is ouderwetse Japanse verbindingstechniek toegepast (zwaluwstaartverbindingen?) zodat er geen lijm oid is gebruikt.

Niet alleen bij de lanceringen vervuilen satellieten de omgeving, maar ook als ze buiten gebruik worden gesteld komt er veel troep in de hoge en lage atmosfeer terecht. Zo’n houten satelliet brandt netjes op (even niet zeuren over de ontstane kooldioxide).

Ranger 3

De Amerikanen schijnen in 1962 al (balsa)hout gebruikt te hebben voor de Ranger 3-satelliet om de landing op de maan soepel te laten verlopen. Die landing ging overigens mis en als het goed is cirkelt de Ranger 3 nu nog rond de zon.

De houten satelliet zal naar het internationale ruimtestation worden gebracht om in november in een baan te worden gebracht (door het uit het ruimtestation te gooien?). Vooralsnog is de LignoSat alleen nog maar bedoeld om te kijken of houten satellieten praktisch nut kunnen hebben. Wat het tochtje naar het ISS doet met milieu en klimaat moet je je dan maar even niet afvragen. Overigens schijnt vooral in westelijke landen de weerzin tegen al dat ruimtevaartgeweld toe te nemen.

Bron: Nature