Een rasterelektronenmicroscopische opname van de twee kwantumbits (afb: Nature)

Kwantumcomputers krijgen veel prachtige eigenschappen toegedicht (die lang niet allemaal verwezenlijkt zullen worden), maar de ontwikkeling van een heuse kwantumcomputer (de D-Wave-machines even daargelaten) laat nog steeds op zich wachten. Nu blijkt dat onderzoekers met twee transistoren op silicium die zich voordeden als kwantumbits simpele rekensommetjes konden maken. Dan lijkt het een kwestie van uitbouwen om een volwassen kwantumcomputer te krijgen, met als voordeel dat de (computer)wereld gewend is aan het goeie oude kiezel.

Al jaren worden er kwantumbits gebouwd. Meestal moeten die diep gekoeld worden om te werken. Dat maakt zo’n kwantumcomputer er niet aantrekkelijker op. In silicium moeten de kwantumbits geïsoleerd worden om ze stabiel te houden, wat een barrière is om, in dit geval, de twee transistoren met elkaar te laten samenwerken.
Onderzoekers van de universiteit van Nieuw-Zuid-Wales in Sydney rond Andrew Dzurak hebben dat probleem opgelost. In hun systeem gaat het om de spin van twee elektronen. Als het ene elektron de ene spin heeft dat heeft de ander de tegeovergestelde. Als dat niet gebeurt, doe niks. Dat zou een voorbeeld zijn van wat een logische poort genoemd wordt. Een aaneenschakeling van die poorten maakt het mogelijk ingewikkelder dingen te berekenen. Dzurak stelt dat zijn ploeg voor een ontwerp van miljoenen kwantumbits een octrooi heeft aangevraagd. Hij heeft er dus alle vertrouwen in. Deskundigen denken dat de siliciumkwantumcomputer nog een lange weg te gaan heeft. De uiterst koude, supergeleidende kabits zouden een grote voorsprong hebben op de simpele siliciumkwantumbits.

Bron: New Scientist