Op grotere hoogte leveren zonnecellen meer rendement op. Dat heeft te maken met minder storende wolken en extra reflectie van sneeuw, zo hebben Zwitserse onderzoekers uitgezocht. Wat die hooggelegen zonneparken voor een effect op het milieu hebben, hebben de onderzoekers niet bekeken.
Zonne-energie is technisch gezien een mooie vorm van stroomopwekking. Je zet zonder dat je eerst een potje water hoeft te koken zonlicht direct om in elektrische energie. Er zitten natuurlijk wel wat nadelen aan zonne-energie, de fotovoltaïsche vorm tenminste. Zo produceert zo’n zonnecel alleen maar overdag als de zon schijnt en is de opbrengst in de zomer ook minder dan in de winter. Een echte oplossing in de vorm van energieoslag voor de lange termijn is voorlopig nog niet (echt) voorhanden. Vandaar dat dat Zwitserse idee wel wat heeft.
Onderzoekers van de polytechnische hogeschool van Lausanne (EPFL) denken dat hooggelegen zonnecelcentrales die schommelingen op zijn minst zouden kunnen verminderen. Dat betekent dat ook meteen dat je minder grond nodig hebt om aan de behoefte te voldoen.
De onderzoekers berekenden hoeveel energie de zonnepanelen op de diverse hoogtes in afhankelijkheid van de stond van de panelen opleveren in de loop van een jaar (met vier seizoenen). Het ging daarbij om Zwitserland, maar de uitkomsten zouden ook geldig zijn voor bergstreken die lijken op de Alpen, stellen de onderzoekers.
Ze gingen er daarbij van uit dat de helft van de energie die nu nog in Zwitserland wordt opgewekt door kernenergie wordt vervangen door zonnestroom. Met de zonnepanelen op het laagland zou daarvoor een oppervlak van 57 km2 voor nodig zijn.
Als je die panelen boven de winterse sneeuwgrens zou plaatsen, dan stijgt de opbrengst. Dat komt deels doordat er op grotere hoogte in de atmosfeer minder zonne-energie verloren is gegaan. Het heeft ook met de bewolking te maken. Die is ’s winters op grotere hoogte minder dan in de lager gelegen gedeeltes. Ook de reflectie van zonlicht door sneeuw speelt daarbij een rol.
Om die laatste factor volledig te benutten moeten de panelen met een hoek van 65° worden opgesteld, veel minder vlak dan op het laagland (37°). Met dat alles komen de onderzoekers uit op een totaal oppervlak van 47 km2, eenzesde minder dan in laag-Zwitserland. Door de hogere opbrengst in de winter kan zonne-energie dan beter voldoen aan de wisselende stroombehoefte als dat die panelen in het dal staan.
Om te voorkomen dat de panelen onder sneeuw bedolven raken zouden ze ook loodrecht kunnen worden opgesteld, stellen de onderzoekers. Daardoor daalt de opbrengst in de winter nauwelijks, zeggen ze.
Milieueffect
De onderzoekers hebben zich niet beziggehouden met de effecten op het milieu van de (aanleg van de) bergcentrales. Dat hangt van de bestaande infrastructuur af, stellen ze. De effecten zijn groter bij plaatsing in afgelegen oorden, waar weinig wegen zijn en er geen aansluiting is op het stroomnet. Die druk bezochte oorden zijn er echter natuurlijk volop in Zwitserland, Oostenrijk en Frankrijk. Skiën doe je tenslotte zelden in een streek zonder voorzieningen.
Ik vraag me wel af wat er met die weerspiegeling (het albedo) gebeurt als je overal zonnepanelen op de besneeuwde berghellingen neerzet. Die zal vast niet groter worden. Afijn, in de lage landen hebben we hoe dan ook weinig aan dit verhaal of we moeten zonnepanelen op ballonnen monteren… en overigens is het aardige van zonnepanelen dat je ze gewoon op daken van huizen en gebouwen kan plaatsen. Dat kost je geen extra ruimte (als ruimtebeslag een argument is).
Bron: der Spiegel