“Het EHS was bedoeld voor de ernstigste vervuilers”, zegt Patrick Bayer. Uit ander onderzoek zou zijn gebleken dat die vieze bedrijven al waren begonnen om hun ondernemingsmodellen te diversificeren en op zoek zijn gegaan naar ‘koolstofneutrale’ technologie. “Bedrijven kregen de emissierechten eerst gratis, maar als ze meer uitstootten moesten ze betalen. Als bedrijven op den duur hun gedrag veranderen dan zouden prijzen zo hoog mogelijk moeten zijn om ze te doen afzien van koolstofintensieve productie.”
Dat bleek niet echt het geval. Milieuorganisaties en politici maakten zich zorgen over de lage prijzen in het handelssysteem. Bayer: “Het hangt van de bedrijfstak af of van de grootte, maar wij denken dat als bedrijven denken dat koolstofregels een langetermijnproject vormen dat ze dan zullen beginnen hun gedrag te veranderen.”
Minder afhankelijk van fossiel
Het bleek dat de sectoren die onder het handelssysteem vallen tussen de 8% en 11,5% meer reduceerden dan de bedrijfstakken die niet onder het EHS vallen. Bayer: “In de energie- en elektriciteitsmarkten hebben we gezien dat zelfs de grote bedrijven er over denken hoe ze hun productie minder afhankelijk van fossiel kunnen maken. Het risico als de prijzen oplopen zou bedrijven veel geld kunnen kosten.”
Het klimaat heeft er geen weet van waar die reducties worden bereikt. Bayer denkt als er dergelijke reductiemarkten ook elders in de wereld waren er onderling handel gedreven zou kunnen worden met als uiteindelijk doel de vermindering van de kooldioxideuitstoot.
“De periode van de studie loop van 2008 tot 2016, dus inclusief de financiële crisis en de economische neergang waarin de vraag naar de emissierechten daalde. We gebruikten een statistisch model dat daar rekening mee heeft gehouden. De vermindering kwam bovenop de lagere vraag naar rechten door de economische crisis.”
Bron: EurekAlert