Stephen Hawking: …binnen 100 jaar…

De Engelse tegendraadse astrofysicus Stephen Hawking vindt dat we naarstig op zoek moeten naar andere vestigingsplaatsen in het heelal. Hij houdt het voor mogelijk dat de aarde al binnen honderd jaar voor de mens niet leefbaar meer is, maar hoe realistisch zijn zijn plannen?

Hawking heeft al vaker gewezen op de grote gevaren die de mensheid bedreigen: klimaatverandering, epidemieën, meteorietinslagen en overbevolking om er maar een paar te noemen. Daardoor kan de aarde onbewoonbaar worden, denkt Hawking. Dat zou al binnen honderd jaar zijn beslag kunnen krijgen en dus moeten we als de wiedeweerga op zoek naar alternatieve woonplekken in het heelal. De Engelse nationale omroep BBC zal deze zomer de documentaire ‘Expedition New Earth’ uitzenden, die juist dit thema tot onderwerp heeft.
Vorig jaar november had Hawking, die zichzelf een optimist noemt, nog voorspeld dat de mensheid geen 1000 jaar meer op deze planeet zal blijven bestaan. De zaak lijkt hem nu urgenter.

Waarheen

De grote vraag is natuurlijk waarheen? En dan hebben we het nog niet eens over de vervoersmogelijkheden. Mars leek Hawking een goed begin, maar met de kolonialisering van die planeet zullen we nog wel even geduld moeten hebben. Er zijn wel plannen richting Mars te gaan, maar erg concreet zijn die allemaal niet.
Hawking denkt dat we ook buiten het zonnestelsel moeten gaan zoeken. Hij ondersteunt plannen om met behulp van laserstralen miniruimtevaartuigjes het heelal in te schieten op weg naar sterrenstelsels die lichtjaren van de aarde verwijderd zijn. Een Russische miljardair, Joeri Milner, heeft het dichtstbijzijnde sterrenstelsel Alpha Centauri uitgekozen als doelwit. Dat ligt zo’n 4,3 lichtjaren ver.

30 000 jaar

Huidige ruimtevaartuigen zouden daar 30 000 jaar over doen. Met een laservoortdrijving zou zo’n reis 20 jaar duren. Een laser zorgt voor licht, dat op een soort ‘zeil’ van de ruimtesonde zal worden gericht, zo is het idee. Dat zou de minisonde een vaart van eenvijfde van de lichtsnelheid geven. Of dat praktisch is, wordt moet nog maar worden afgewacht. De reis naar Mars duurt een paar maanden en dat wordt al als problematisch beschouwd. Wie gaat er twintig jaar in een ruimtevaartuig zitten dat met een waanzinnige snelheid wordt voortgestuwd. En hoe praktisch is zo’n ‘oplossing’ voor de hele wereldbevolking? Zeer waarschijnlijk helemaal niet.
Voor de voortstuwing van die uiterst lichte minisondes heb je al veel energie nodig. Der Spiegel heeft over vijftig krachtcentrales. Hoeveel heb je dan nodig voor een bemande ruimtevlucht? Hawking beschouwt zich als optimist en ik denk dat je dat optimisme bij zulke plannen keihard nodig hebt. Het is natuurlijk heel oneerbiedig, maar ik begin me af te vragen of er aan Hawking niet een steekje loszit…

Bron: der Spiegel