Groei en afbraak van de eiblaasjes bij de mens:
1-Menstruatie; 2-Rijpende follikel; 3-Rijpe follikel; 4-Ovulatie of eisprong; 5-Gele lichaam of Corpus luteum; 6-Afbraak van het corpus luteum (afb: WikiMedia Commons)
Het lijkt er op dat onrijpe eicellen van oude muizen (veertien maanden) in eierstokweefsel (eiblaasjes of follikels) van jonge muizen (twee maanden oud) een verjongingskuur ondergaan. Die zullen vier keer vaker gezonde nakomelingen opleveren dan de ‘onbehandelde’ oude eicellen. Althans dat was zo bij muisjes.
Zoogdiereierstokken bevatten eiblaasjes met rijpende eicellen. Als dat proces is voltooid komen ze tevoorschijn, klaar voor de bevruchting. Eerder is er al onderzoek gedaan naar de rol van veroudering op de (on)vruchtbaarheid, maar Rong Li van de nationale universiteit van Singapore en collega’s hebben de blik gericht op de eiblaasjes.
De onderzoeksters verwisselden eicellen van oude muizen die bijna onvruchtbaar waren en plaatsten die in de follikels van twee maanden oude muizen, die net geslachtsrijp zijn (en omgekeerd). De oude eicellen hadden na de ‘verjongingskuur’ minder chromosomale afwijkingen, verbeterde mitochondriale functie en leken in hun genexpressie en stofwisseling meer op jonge eicellen. Jonge eicellen die in oude follikels groeiden, daarentegen leken te verouderen.
De onderzoeksters bevruchtten de eicellen en brachten ze over in draagmoedermuizen. Embryo’s die afkomstig waren van verjongde eicellen, hadden aanzienlijk meer kans om een jong te krijgen dan oude eicellen die in oude follikels groeiden. Het slagingspercentage was echter niet zo hoog als dat van jongen uit (bevruchte) jonge eicellen die in jonge eiblaasjes groeiden.
Omkeerbaar (?)
Het lijkt er op dat celveroudering omkeerbaar is, althans gedeeltelijk. De celomgeving speelt daarin een belangrijke rol, stelt Li.
De onderzoeksters hebben ook gezocht naar de drijvende kracht van die verjonging. In die eiblaasjes bevinden zich ’tunnels’ die de eicellen verbinden met de follikels (in afko TZP’s). Daardoor gaan de stoffen die belangrijk zijn voor de rijping en groei van de eicel. Jonge follikels zouden daarmee rijker bedeeld zijn dan oude eiblaasjes.
Natuurlijk wordt er dan meteen gespculeerd of dat bij mensen ook zo is, maar het zou nog niet zo eenvoudig zijn om voldoende menselijk weefsel te verkijgen en dat lang genoeg in een lab te laten groeien (mensen leven wate langer dan muizen).
Bron: Nature