De ‘wrijvingsgenerator’ kan door van alles aan het draairen worden gebracht.
Beweging is energie. Al vele uitvinders en onderzoekers hebben dingen bedacht om bewegingen om te zetten in elektrische of mechanische energie, waarbij dat laatste wat vreemd klinkt (geef ik toe). Zo had ik vele jaren geleden een horloge dat zich zelf opwond door de bewegingen van je pols. In het Amerikaanse Atlanta bedacht Zhong Lin Wang van het technologisch instituut van Georgia dat beweging via wrijving is om te zetten in elektrische energie. Iets dat ook gebeurt bij het opwrijven van een ballon met de mouw van je trui. Wang maakte een een schijfje dat over goudelektrodes wrijft als het draait, waarmee je lampjes kan laten branden en je telefoon kan opladen. Wang denkt dat het systeem ook kan worden gebruikt voor energieopwekking op grote schaal.
De wrijvingselektrische generator zou een rendement hebben van 24% en een uitgangsvermogen van 1,5 W bij een vermogensdichtheid van 19 mW/cm2. Alles wat de generator aan het draaien brengt is goed. Je kunt dat doen met een klein windmolentje, met een waterstraal of door het ding te bewegen, waarbij op de draaischijf gewichtjes zijn aangebracht (zoiets als mijn oude zelfopwindhorloge). De generator bestaat uit een draaischijf en een vaste plaat met naast elkaar geplaatste goudelektroden. Door wrijving over de elektroden ontstaan spanningsverschillen.
De generator produceert wisselstroom. Het schijnt dat de prestaties van de generator niet afhankelijk zijn van de grootte. Een piepkleine generator van 0,6 cm3 met een gewicht van 1,1 g zou net zo goed presteren als een van 8,2 cm3 met een gewicht van 29 g. Om slijtage tot een minimum te beperken zijn de goudelektrodes met een kunststoflaagje bedekt. Na 10 miljoen cycli zou de opbrengst nog steeds even hoog zijn. Ik neem dan even aan dat een cyclus gewoon een omwenteling is.
De onderzoekers denken dat de generator voor veel toepassingen in aanmerking komt en stellen dat de kosten van de productie van de generator laag zijn. Ik zit dan even aan dat goud te denken en ook aan de ‘normale’ manier om beweging van molens om te zetten in elektrische energie, maar daar zal Wang toch ook wel aan gedacht hebben?
Bron: Der Spiegel