De hersenstructuur van jonge kinderen verandert niet of nauwelijks door taalverwerving. Dat is de conclusie van onderzoekers van de Amerikaanse Brown-universiteit en het Engelse King’s College. Ze publiceerden hun bevindingen in de Journal for Neuroscience. Als peuters beginnen met praten leidt dat in hersengebieden voor taal niet tot het ontstaan van nieuwe hersenstructuren.

‘Taal’ zit in de linkerhersenhelft. De onderzoekers verwachtten dan ook dat bij de peuters die zich de taal eigen maken in die helft meer myeline zou ontstaan. Myeline is een vetachtige stof die zenuwen isoleert en zorgt voor een goede communicatie tussen cellen. Dat zagen ze niet gebeuren. “We zagen een asymmetrie in de verdeling van myeline, maar die was er al bij de kinderen vanaf een jaar of een”, zegt Jonathan O’Muircheartaigh van het King’s College in Londen, die tijdelijk in het mri-lab van de Brown-universiteit werkt. “Die verdeling bleef vrij constant in de tijd.” Volgens de onderzoekers onderstreept dat resultaat het belang van de omgeving voor taalverwerving.
De onderzoekers onderzochten de ontwikkeling van hersens aan de hand van de aanwezigheid van myeline bij 108 kinderen van 1 tot 6 jaar in en rond delen van de hersens die van belang zijn voor taal(verwerving). De hersens van de peuters werden ‘in de gaten’ gehouden met behulp van mri-scanners. De myelineverdeling bleef, zoals gesteld, in de tijd min of meer gelijk tussen beide hersenhelften, maar andere (a)symmetrieën die met taal te maken hebben veranderden wel. Sommige ’taalgevoelige’ gebieden in de hersens zijn aanvankelijk niet belangrijk, maar groeien in belang tegen de tijd dat kinderen naar school gaan. “Als een taal complexer wordt en kinderen die beter beheersen, lijkt het alsof dat door andere gebieden wordt ondersteund dan in het begin van de taalontwikkeling”, zegt O’Muircheartaigh. “We vonden ook dat de myelineverdeling van kinderen tussen 2 en 4 jaar, geen goede voorspeller was. Die verdeling zegt dus niks over hun taalvaardigheden. Dat suggereert dat de omgeving belangrijker is.”
De onderzoekers hopen dat hun studie helpt bij het voorspellen van de kans op ontwikkelingsstoornissen zoals autisme, dyslexie en ADHD. “Daarbij schort het aan taalvermogen. Voordat we naar afwijkingen kunnen kijken moeten we eerst weten hoe het er normaal uitziet.”

Bron: nu.nl