De aarde schijnt ooit bijna een ijsbal geworden te zijn
Nu is het energetisch te gelde maken van de energie die is opgeslagen in fossiele brandstoffen er schuld aan dat we met een klimaatprobleem kampen, maar dat was 300 miljoen jaar geleden niet anders. Anders dan nu ging het om een afkoeling door de kooldioxideontrekking aan de atmosfeer die gepaard ging met de massale steenkolenvorming, waardoor de aarde bijna in een ijsbal veranderde. Opmerkelijk.
Steenkool is het resultaat van druk, plantenresten en tijd. In die plantenresten is CO2 vastgelegd in de vorm van koolwaterstofverbindingen. Door de massale onttrekking van kooldioxide aan de atmosfeer schijnt 300 miljoen jaar geleden de temperatuur op aarde drastisch gedaald te zijn. De aarde eindigde nog net niet als ijsbal (met alle gevolgen van dien voor het leven op die planeet).
“Het is tamelijk ironisch dat de verbranding van steenkool nu de aarde opwarmt, terwijl 300 miljoen jaar geleden de vorming daarvan bijna heeft geleid tot een totale verijzing”, zegt Georg Feulner van het klimaatinstituut in Potsdam (D). “Dit illustreert de enorme omvang van de steenkoolkwestie. De hoeveelheid kooldioxide die in de kolenreserves zijn opgeslagen was ooit genoeg om het klimaat stevig uit zijn evenwicht te brengen. Nu gebeurt dat weer door kolen te verbranden.”
Klimaatgevoeligheid
De onderzoekers bestudeerden de klimaatgevoeligheid in een ver verleden aan de hand van computersimulaties. Een deel van de temperatuurveranderingen is te verklaren aan de hand van de veranderde richting van de aardas in die periode ten opzichte van nu en door de andere baan van de aarde om de zon, maar de invloed van de CO2-concentraties op de temperatuur was toen aanzienlijk. Schattingen die gebaseerd zijn op de samenstelling van oude bodems en van fossielen laten zien dat die concentraties in de atmosfeer behoorlijk schommelden en soms tot onder de 100 delen per miljoen (dpm) daalden. Bij 40 dpm zou de hele aarde bevriezen, hadden de onderzoekers berekend.
Nu zitten we inmiddels boven de 400 dpm. Feulner: “We zullen de kooldioxideconcentraties voor een stabiel klimaat duidelijk onder de 450 dpm moeten houden en minder is beter. Gaan we daar overheen dan komen we in de gevarenzone van de aarde. Het verleden leert ons dat de perioden van snelle opwarming steeds gepaard gingen met massale uitsterving.”
Bron: Science Daily