Het schijnt dat nu in Finland aan de universiteit van Aalto Yi Zhang en medeonderzoekers erin geslaagd zijn de lichtvariant van een elektronische poort te maken (laat ik nou denken dat dat allang zo was, maar kennelijk zat ik=as fout).
Het schijnt dat er al lichtcomputers gemaakt zijn (dus helemaal fout was het niet; as), maar die te maken zou nogal ingewikkeld zijn en de mogelijkheden ervan beperkt. De lichtpoorten bestaan uit een enkele laag molybdeendisulfidekristallen (0,65 nm) gemaakt met bestaande technieken en zij kunnen de ‘hele wereld’ aan, althans voor zover het digitale toepassingen betreft.
De onderzoekers in Finland gebruikten circulair gepolariseerd licht (de lichtgolf draait om zijn as, links- of rechtsom). De nullen zijn bits die de ene kant op draaien de enen de andere kant op. Zo’n poort in een lichtcomputer is gemaakt van kristallijn materiaal dat gevoelig is voor de draairichting van het licht. Met behulp van optische filters en nog wat andere dingen krijgen je een poort die het werk doet van een elektronische tegenhanger.
Logische lichtpoorten
Poorten zijn eigenlijk logische (van logica, niet in de betekenis van vanzelfsprekend) componenten (EN, OF, NIET enz) waarmee de gegevens gestuurd worden. Dat gaat in een lichtcomputer bij voorkeur parallel en niet serieel (achter elkaar). Dat alleen al zou een lichtcomputer sneller maken dan een elektronische.
Zhang, die het moeizame verleden uiteraard ook kent: “We hopen dat we eens een volledige lichtcomputer kunnen maken. Het grootste voordeel daarvan is de veel grotere snelheid van optische chips ten opzichte van elektronische (waar elektronen het werk moeten doen). Bovendien zou licht een computer duidelijk zuiniger in het energieverbruik zijn. Overigens bestaat ook de mogelijkheid dat de kwantumcomputer van de toekomst (?) licht gebruikt.
Bron: New Scientist