Het proefbad van de twee dolfijnen in Bristol (afb: univ. van Bristol)

De diersoort mens is een ernstige verstoorder van het leven op aarde (ook het eigen). Vanwege het lawaai dat de mens op zeeën maakt moeten zeedieren om te kunnen communiceren steeds harder tegen elkaar schreeuwen, zo bleek uit onderzoek bij dolfijnen. Daar lijdt hun samenwerking onder.De mens graaft, boort, timmert, hamert en maakt ook op veel andere manieren veel lawaai, ook op zee. Bekend is dat zeedieren daar veel last van hebben. Zo zouden strandingen van soms hele scholen (wal)vissen wel eens het gevolg van die menselijke herrie kunnen zijn. Die zou het navigatievermogen van de dieren kunnen hebben verstoord. Die herrie maakt het ook steeds moeilijker voor de zeedieren om met elkaar te communiceren.
Dolfijnen schijnen een uitgebreide taal te hebben om met fluittonen met elkaar te praten. Ook zouden de dolfijnen te herkennen zijn door hun soortgenoten aan dat gefluit. Door de toegenomen zeevaart en menselijke activiteiten op zeeën en oceanen (onder meer door de aanleg van buitengaatse windparken), maakt de mens ook daar steeds meer herrie (en niet alleen in het voor ons mensen hoorbare geluidsspectrum).

“Als dieren in het wild minder doelmatig worden in tezamen voedsel zoeken dan heeft dat invloed op hun gezondheid en uiteindelijk van de gezondheid van een populatie”, zegt Stephanie King van de universiteit van Bristol. Voor zeedieren is geluid een van de belangrijkste zinnen. Anders dan licht kan geluid zich over afstanden van tientallen of wel honderden kilometers verplaatsen. Dus praten zeedieren zoals dolfijnen en walvissen met elkaar om contact te onderhouden.
Het was al bekend dat zeedieren steeds harder moesten praten om over die herrie heen te komen. Uit het onderzoek in het dolfinarium in Bristol blijkt dat die herrie ook de samenwerking tussen de dieren verstoort.

Verdubbeld

De onderzoeksters constateerden dat de (twee) dolfijnen) de duur van de fluittonen verhoogden als er lawaai gemaakt werd. Ze gingen (dus) ook harder, soms zelfs bijna twee keer, fluiten om de herrie te overschreeuwen. De twee dieren (Reese en Delta) keken dan ook vaker naar elkaar.

Ze voerden bij herrie hun opdrachten (op een knop drukken) ook minder goed uit (62,5% tegen 85% onder normale omstandigheden). Het hardste geluid waaraan de beesten werden blootgesteld bedroeg 150 dB. Een tanker op produceert wel zo’n 200 dB (de decibelschaal is een logaritmische schaal).

Bron: BBC