Oostenrijkse onderzoekers schijnen via de lucht informatie te hebben overgedragen over een afstand van drie kilometer met behulp van verschillende ‘lichtpatronen’ (zie plaatje). Met die verschillende lichtpatronen zouden duizelingwekkende hoeveelheden gegevens kunnen worden getransporteerd, waaraan geen glasvezel, laat staan koperen kabel te pas komt. Als bewijs dat het werkte verstuurden ze drie grijstrapportretjes, waaronder, uiteraard, een van Mozart. De onderzoekers gebruikten 16 verschillende lichtpatronen, waarbij elk patroon andere bitinformatie levert (in dit voorbeeld een grijstint).
De techniek om die patronen te maken wordt baan/hoek-moment genoemd. Eerder was bewezen hebben dat daarmee 2,5 terabits per seconde (tera is een 1 met 12 nullen) zijn te versturen door een glasvezelkabel, maar de Weense onderzoekers wilden zien of het ook gewoon via de lucht kan of via de ruimte (dat laatste is wat lastig met experimenteren). Overigens was dat al wel gedaan over kleinere afstanden in het lab. Nu zou voor de eerste keer zijn aangetoond dat de lichtpatroontruc ook is te doen over langere afstanden (voorlopig dus drie kilometer). De informatie werd via laserstraal verstuurd van het lab voor kwantumoptica en kwantuminformatie naar een toren waarin het instituut voor meteorologie en geodynamica is gevestigd, beide van de universiteit van Wenen. Een camera werd gebruikt om het licht op te vangen en een neuraal netwerk om de informatie te filteren uit de binnengekomen signalen. Nadat de 16 patronen accuraat door de ontvanger konden worden onderscheiden, werden de portretten van Mozart, Ludwig Boltzmann en Erwin Schrödinger overgeseind.
De onderzoekers gebruikten 16 verschillende patronen, maar volgens hen is het aantal te maken patronen in principe oneindig, waardoor de overgebrachte informatiedichtheid navenant groter wordt. De methode zou zijn te gebruiken voor gewone computers, maar de Weners denken dat deze techniek ook is te gebruiken in de kwantumcommunicatie, waarbij een ‘sleutel’, bestaand uit een reeks gepolariseerde lichtpunten of draaiende fotons, zou kunnen worden gebruikt om de communicatie te vrijwaren van vreemde ‘blikken’. “Kwantumcommunicatie zou kunnen profiteren van het nagenoeg oneindige aantal OAM-toestanden (lichtpatronen;as). Elke afzonderlijke foton kan een OAM-getal voorstellen en dus meer betekenen dan alleen een spin of polarisatietoestand zoals nu gebruikelijk is in de kwantumcommunicatie-experimenten”, zegt onderzoeker Mario Krenn. “Een grotere informatiedichtheid kan de geheime sleutel sterker maken tegen afluisteren.
Video: http://www.youtube.com/watch?v=OEupkfMqKGY&feature=youtu.be
Bron: Science Daily