Er wordt wat afgebakeleid in het ondermaanse. Je hebt ruzie met je kleine broertje over een voetbal, stront met je baas of landen vliegen elkaar in de haren. Al die onenigheid schijnt met een simpel wiskundig model, een machtsfunctie, beschreven te kunnen worden, zo beweren onderzoekers van de universiteit van Miami (VS). Ze beschreven met dat model conflicten in termen van ernst en verloop.
De manier waarop het huilen van een baby escaleert in een conflict met vader of moeder is vergelijkbaar met de stakingen in Polen die uiteindelijk hebben geleid tot de ineenstorting van het Sovjetrijk. Het komt er op neer dat in beide gevallen de ‘aanstichters’ (baby of stakers) snel genoeg anticiperen, tegenover een traag of niet reagerende grotere macht (ouder of regering). “Kijk bij een zuigeling wat de ouder moet doen om die te laten ophouden met huilen of wat die doet waardoor de baby steeds harder gaat krijsen. Daardoor snap je beter hoe je moet reageren bij een cyberaanval tegen bepaalde delen van de Amerikaanse infrastructuur of hoe de uitbarsting van een volksopstand in Syrië verloopt afhankelijk van hoe de regering reageert”, zegt natuurkundige Neil Johnson, die zich bezighoud met complexe systemen. Hij en zijn medewerkers vonden opmerkelijke overeenkomsten in het op het oog heel verschillende conflicten. Zo heeft het conflict in Sierra Leone in Afrika precies dezelfde dynamiek als de drugsoorlog in Columbia. Is het patroon van aanvallen tegen de beurspositie van het Amerikaanse bedrijf General Electric gelijk aan de webaanvallen tegen Amerikaanse techbedrijven dat ook weer sprekend lijkt op conflicten tussen ouders en kinderen.
De ontdekking van Johnson en de zijnen zou een waardevol hulpmiddel zijn om te voorspellen waar het mis kan gaan. Het model zou ook gebruikt kunnen worden om de angel uit een conflict te halen en als basis kunnen dienen voor een studie naar menselijke agressie, individueel en in groepen, in zowel de echte als de digitale wereld, zo denken de onderzoekers

Bron: Eurekalert