Techniek is een grote verspiller, vooral de elektronische techniek. Producten worden niet vervangen omdat ze kapot zijn, maar omdat ze ‘achterhaald’ zijn. Ik heb nog computers en telefoontjes van vijftien jaar geleden, die het nog prima doen, maar waarvan de enige ‘fout’ is dat ze technisch ‘achtergebleven’ zijn. Technische grootmachten als Apple en Google spelen daar gretig op in door jaarlijks nieuwe producten te presenteren met weer ‘vele nieuwe mogelijkheden’ en door oudere versies na een paar jaar niet meer te ‘onderhouden’. Weg met die ouwe rommel.
De schatting van 5,3 miljard gemaakt door het internationale forum van elektrische en elektronische afval (WEEE) is gemaakt op basis van handelscijfers. E-afval wordt een steeds groter probleem. De meeste mensen bewaren hun oude telefoons (net als ik), waardoor de materialen in die toestellen niet kunnen worden hergebruikt, maar ook het hergebruik van wel ingeleverde telefoons is niet bijzonder hoog.

Dat betekent dat die gewonnen moeten worden en zoals iedereen kan weten zijn grondstofvoorraden eindig. “Mensen beseffen niet dat al deze onbetekenende voorwerpen veel waarde hebben en alles bij elkaar een gigantisch volume vertegenwoordigen”, zegt WEEE-directeur-generaal Pascal Leroy. Op het ogenblik zouden er zo’n 16 miljard telefoons zijn. In Europa is zeker eenderde van de mobiele apparaten niet meer in gebruik. Dat lijkt mij (= as) een lage schatting. WEEE verwacht dat de hoeveelheid e-afval, van wasmachines en tot teleoons en sensoren, in 2030 stijgt tot 74 miljoen ton.

Hergebruik

WEEE acht hergebruik van het e-afval cruciaal voor een groene toekomst in een ‘koolstofarme samenleving’. Op het ogenblik wordt maar 17% van het wereldwijde e-afval weer hergebruikt. Je zou kunnen zeggen dat daarmee 83% verloren gaat (want dun verspreid wordt over de aarde). Daar zal snel iets aan gedaan moeten worden, maar de recente geschiedenis biedt weinig hoop dat dat ook gebeurt.

Bron: BBC