De D-Wave 2X; een snelle rekenmachine (afb: D-Wave Systems)
De vraag speelt al jaren en lijkt maar geen antwoord te krijgen: is de computer van het Canadese bedrijf D-Wave Systems nu een kwantumcomputer of niet? Google heeft samen met de NASA de beschikking over een D-Wave-computer en leek zich nergens druk om te maken. Goede houding, dacht ik, wat maakt mij het uit wat het is als ie maar doet wat ik wil en liefst beter. Zoiets. Nu lijkt het er op of Google toch wil bewijzen dat zijn D-Wave 2X een kwantumcomputer is, de wondermachine die alles veel beter en sneller kan dan de aloude digitale siliciumbak. De Canadese machine zou 100 miljoen maal sneller zijn dan de klassieke rekentuigen bij het oplossen van allerlei problemen. Die proeven werden door onderzoekers van Google gedaan. De werkelijkheid is echter prozaïscher zoals ook bij eerdere onderzoeken is gebleken. De D-Wave 2X is eigenlijk een heel snelle rekenmachine.
De 2X heeft dubbel zo veel kwantumbits als de versie die de NASA en Google samen beheren (de D-Wave Two). Bij het beproeven van de machine wordt een techniek gebruikt die ‘kwantumgloeien of -temperen‘ wordt genoemd (quantum annealing in het Engels) om een optimum van een bepaalde functie te vinden. Temperen of gloeien is een warmtebehandeling die wordt gebruikt om metalen sterker te maken door ze te ontharden. Daar is de naam van afgeleid. Het gaat dan altijd om optimaliseringsproblemen, waar, onder veel meer, ook de NASA mee kampt. Google is uiteraard vooral geïnteresseerd in het zoeken in gigantische databanken, maar ook in stem- en gezichtsherkenning, in kunstmatige intelligentie.
De onderzoekers van Google hebben het over een 100 miljoen maal snellere D-Wave 2X, in vergelijking met klassieke machines. Dat is indrukwekkend, maar het probleem schijnt te zijn dat de 2X geen computer is maar een rekenmachine, een snelle, maar toch een heel beperkte machine. Dat stellen Scott Aaronson van het befaamde MIT in de VS en Matthias Troyer van de niet minder befaamde ETH in Zürich in reacties op de berichtgeving rond de snelle D-Wave-machine. Het klopt dat bepaalde kwantumalgoritmes (veel) beter zijn dan klassieke algoritmes in het oplossen van bepaalde problemen, maar dat is bij lange na niet een algemene waarheid. Omgekeerd zijn er klassieke algoritmes die hun kwantumtegenhangers met gemak verslaan. Natuurlijk lossen gespecificeerde machines dingen sneller op dan niet-gespecialseerde. Het is best mogelijk, gelet op de kosten en de problemen van een kwantumcomputer, dat het verbeteren van het ‘ouderwetse’ digitaal rekentuig wel eens heel wat beter uitpakt dan die al tijden zo veelbelovende kwantumcomputer. De kwantumcomputer is een intrigerend onderwerp, maar laten we niet net doen of die de revolutionaire oplossing is van alle beperkingen waarmee de klassieke computers kampen.
Laten we het hoofd koel houden. Het kwantum’wonder’, als dat er ooit komt, is er niet, nog lang niet en ook niet als D-Wave Systems en Google ons willen doen geloven. Dat D-Wave Systems dat doet is niet verwonderlijk, want wie zo’n D-Wave-machine wil kopen is wel ettelijke miljoenen kwijt (Futura-Sciences heeft het over 10 tot 15 miljoen dollar).
Bron: Futura-Sciences