Ig Nobelprijswinnaars Colin Raston met zijn ‘eierontkoker’
September vorig jaar kreeg Colin Raston van de Flinders-universiteit in Australië nog een Ig Nobelprijs voor een machine om eieren te ‘ontkoken’. Nu heeft Raston ‘wraak’ genomen en heeft voor zijn ontkokingsmachine (VDF) een serieuze toepassing gevonden: het precies op maat snijden van koolstofnanobuisjes. Daarmee zouden die ‘veelkunners’ eindelijk hun beloften op velerlei gebieden kunnen waarmaken, schrijft Futura-Sciences.
Koolstofnanobuisjes zijn al zo’n zestig jaar bekend, maar pas in de jaren 90 gingen onderzoekers zich wat meer gaan interesseren voor deze bijzondere verschijningsvorm van koolstof. Die buisjes zijn mechanisch sterk, geleiden elektriciteit beter dan koper en ze zijn lichter dan aluminium. Het probleem is dat de buisjes niet eenvoudig te hanteren zijn. Raston: “Ze lijken een beetje op spaghetti. Als je niet de juiste maatregelen neemt, dan plakken de buisjes aan elkaar en aan alles in hun omgeving. Dan wordt het lastig ze uit elkaar te halen.”
Om de buisjes te bewerken worden op het ogenblik ingewikkelde technieken gebruikt, waarbij nare chemische stofjes worden toegepast. Daarbij blijft het lastig de buisjes op lengte te maken. Met behulp van de het vortexapparaat van Raston, een beetje water, een oplosmiddel en een laserstraal, slaagden de onderzoekers er in nanobuisjes te maken met een lengte van precies 170 nm (0,00017 mm). Raston: “Het mooie van onze technologie is dat de buisjes precies op lengte kunnen worden afgesneden. Als we er in slagen om de buisjes precies op 100 nm af te snijden, dan is dat perfect voor medische toepassingen.” Dat is (pak weg) een lengte waarmee de buisjes kankercellen binnen zouden kunnen dringen.
Koolstofnanobuisjes worden een grootse toekomst toegedicht (dat wil niet zeggen dat die er ook is). Naaste medische toepassingen hebben koolstofnanobuisjes ook mogelijkheden op het gebied van zonne-energie. “Als we precies op lengte gesneden buisjes kunnen maken, dan zou dat het fotovoltaïsch rendement kunnen verbeteren”, zegt medeonderzoekster Kasturi Vimalanathan. En nu nog het echte werk.
Bron: Futura-Sciences