Hoe komt iemand er op om het effect van Griekse dansen op de springcapaciteiten van mensen met hartfalen te bekijken? Geen idee, maar het schijnt te helpen, hebben (uiteraard) Griekse onderzoekers uitgezocht. Ze hebben nog een heus tijdschrift gevonden waarin ze de resultaten van hun baanbrekende onderzoek konden publiceren (al ken ik de status van het betreffende blad European Journal of Cardiovascular Nursing niet).
Grieks dansen schijnt volgens onderzoeker Zacharias Vordos (bij zijn universiteit is hij niet te vinden) van de Aristotelesuniversiteit in Thessaloniki erg populair te zijn in Griekenland, ook bij ouderen. Dus bedacht hij dat die Griekse dansen iets zouden kunnen betekenen voor de behandeling van mensen met chronisch hartfalen. Ja dus, zo bleek Vordos en zijn kompanen. Met wekelijkse sessies van 40 tot 65 minuten bleken de dansende proefpersonen met hartfalen na drie maanden 10% beter/hoger en ook 6% sneller te kunnen springen dan de zittenblijvers. Ook waren hun benen sterker geworden en konden ze verder lopen dan de passieve vergelijkingsgroep.
Is dat nou opmerkelijk? Ten eerste gaat het om maar 40 patiënten. Dat lijkt me al een verdacht kleine groep. Vervolgens vraag je je af: Moet het speciaal Grieks dansen zijn, of is de foxtrot ook goed of heeft het helemaal niet te maken met dansen van welke nationaliteit ook, maar is simpel bewegen ook goed (traplopen bijvoorbeeld)? Onze Vordos had met zijn dansexperiment wel een punt: de deelnemers (gemiddeld 73 jaar) vonden het leuk. Leuk en het helpt ook nog. Bravo Vordos. Wij doen hier wel de driekusman.
Bron: EurekAlert