Het is opmerkelijk dat ook organisaties als Greenpeace redelijk tevreden zijn voer het Parijse  klimaatakkoord, terwijl elke ondertekenaar zich zonder problemen kan terugtrekken. Sylvia Karlsson-Vinkhuyzen van de Wageningse landbouwuniversiteit stelt dan ook in een commentaar dat   de mechanismes om landen aan hun beloften te houden op zijn best ‘zwak’ genoemd kunnen worden. Staten willen zich niet vrijwillig binden aan strenge afspraken, vooral niet op het gebied van milieu.

In een beleidsnota werd voorafgaand aan de COP21-conferentie precies aangegeven hoe de verantwoording van de klimaatovereenkomst van Parijs wel is te waarborgen. Deze nota is vooraf op grote schaal verspreid. Kern daarvan is, dat meer gebruik moet worden gemaakt van instellingen die reeds een toezichthoudende rol hebben op het gedrag van overheden, zoals parlementen, auditbureaus en rechtbanken maar ook maatschappelijke organisaties en het grote publiek.

Karlsson (bestuurskunde) stelt dat veel meer aandacht nodig is voor de manier waarop de afspraken in Parijs zijn te koppelen aan de nationale klimaatacties en verankering in het nationale recht en beleid. Dit is cruciaal, omdat de nationale bijdragen formeel geen deel uitmaken van de juridisch bindende overeenkomst van Parijs. Zij pleit daarom voor het achterhalen en uitwisselen van beste praktijken, gericht op zowel de hoogste ambities als een effectieve uitvoering.
In een reactie op het akkoord van Parijs zei de Nederlandse staatssecretaris Sharon Dijksma (Nu.nl) dat een belangrijk is dat er elke vijf jaar gecontroleerd gaat worden of landen zich aan de afspraken houden. “Dat houdt landen aan hun verantwoordelijkheid om te blijven werken aan het verbeteren van het klimaat en het tegengaan van opwarming.”  De Wageningse bestuurskundige is het met haar eens dat vorderingen in kaart worden gebracht en de afspraken om de vijf jaar worden geëvalueerd. Deze evaluatie zou echter over de totale prestaties gaan en nog niet over de individuele bijdrage van landen en geeft alleen aan of landen wel op schema liggen in hun streven om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen. Het nalevingsmechanisme om te garanderen dat landen voortgang boeken op hun verplichtingen, is nog niet uitonderhandeld. Het voorstel dat er nu ligt is nog erg vrijblijvend en is in feite niet meer dan een aanmoediging om voort te maken.

Bron: Alpha Galileo