Beton en cement zijn niet al te best voor milieu en klimaat. Nu hebben onderzoekers in de VS een systeem bedacht waarbij bacteriën worden gebruikt om ‘levende stenen’ te maken en die zichzelf zouden kunnen ‘reproduceren’. Of dat handig is als je die ‘levende stenen’ gebruik als bouwmateriaal weet ik niet. Verder is het goede nieuws dat dit bouwmateriaal geen kooldioxide produceert maar juist verbruikt.Onderzoekers van de universiteit van Colorado (VS) hebben kolonies van de cyanobacterie Synechonoccus op een zandoplossing en een hydrogel getracteerd, naast wat voedingsstoffen. Vervolgens maakten die bacteriën calciumcarbonaat oftewel kalksteen. Als je ze dat laat doen in een mal, dan heb je stenen.
De eerste proeven met die ‘levende stenen’ hebben aangetoond dat die stenen minder snel breken dan de traditionele. “Je kunt er op lopen zonder dat ze breken”, zegt Wil Subrar, een van de onderzoekers. Van de bacteriekolonies die ze gebruikten is na dertig dagen en drie generaties nog tussen de 9 en 14% in leven in de stenen. Dat is heel wat als je weet  dat van de bacteriën in de huidige zelfherstellende cementen in dezelfde periode er nog maar 1% in leven zijn.
Je zou je kunnen voorstellen dat die levende stenen zich kunnen ‘reproduceren’. Als je een steen doormidden hakt en weer onderdompelt in hetzelfde hydrogel/zandbadje dan heb je zo weer een hele steen. Srubar: “De bacteriën vermenigvuldigen zich exponentieel. Als we ons materiaal biologisch zouden kunnen kweken dan zou je dat kunnen doen in een exponentieel toenemend tempo.”

Nog niet perfect

Voorlopig zullen de levende stenen nog niet bij de Gamma’s en Kwantumhallen in de wereld liggen, want helemaal perfect is het allemaal nog niet. Vooral de stevigheid van het biomateriaal zal beter moeten dat nu nog een te lage slagvastheid heeft. Een ander probleem is dat de cyanobacteriën een vochtige omgeving nodig hebben. Dat is in droge gebieden niet zo handig. De onderzoekers denken er dan ook over wat aan de bacteriën te sleutelen om ze resistenter te maken tegen droogte.

De ontwikkeling staat nog maar aan het begin. Dat is jammer want de wereld moet snel van het beton af. De levende stenen hebben het in zich en zouden, tot op zekere hoogte, nog zelfherstellend kunnen zijn ook. Dan hebben de nog levende bacteriën in de stenen nog eens dat vermaledijde kooldioxide nodig. Even doorwerken, jongens en meisjes. Overigens, een simpel vraagje: hoe lang doen hoeveel bacteriën over het maken van een steen?

Bron: Futura-Sciences