Het is mooi verhaal, al heb je er verder niks aan. Al tijden proberen onderzoekers het zogeheten Voynich-manuscript te ontcijferen, maar dat lukte maar niet. Zo’n anderhalf jaar terug dachten de onderzoekers de sleutel te hebben gevonden van de 240 bladzijden met tekeningen in een onbekend schrift. Dat moet Britse wetenschappers rond Gerard Cheshire van de universiteit van Bristol ontgaan zijn of zij hielden het voor onzin, want zij denken te weten waar het over gaat. Er bestaat nog steeds de mogelijkheid dat het hier om een grap gaat, een buitengemeen geslaagde…
Het handschrift zou uit de late middeleeuwen stammen, zo tussen 1404 en 1438. Het is rijk verluchtigd met, onhandige, tekeningen van onbekende planten, naakte vrouwen en geheimzinnige tekens. Het schrift is tot op heden onleesbaar gebleven. Het werd pas bekend toen begin twintigste eeuw in handen kwam van de Poolse verzamelaar/handelaar Wilfrid Voynich (vandaar de naam). Cheshire beweert er maar twee weken aan gewerkt te hebben.
De taal zou protoromaans zijn, een voorloper van de Romaanse talen (alle kinderen van Latijn). Het zou het enige handschrift in die taal zijn (wat toch vrij onwaarschijnlijk is). De ontcijferaars gaan er van uit dat dat protoromaans in de middeleeuwen wijd verbreid was. De vorige ontcijferaars waren er van overtuigd dat het om Hebreeuws ging.
Geneeskrachtig
Volgens de Britten gaat het om informatie over geneeskrachtige kruiden, astrologie, over voortplanting en opvoeding. Een dominicaanse non zou het boek hebben samengesteld voor vrouwen aan het hof van Maria van Castilië, de koningin van Aragon die in de eerste helft van de veertiende eeuw leefde. Het zou gemaakt zijn in Castello Aragonese op het Italiaanse eiland Ischia.
De volgende stap is het hele manuscript te vertalen. Dat zou dan nog wel even duren. Overigens maakten de ontdekkers dat het om Hebreeuws ging destijds geen vertaling (wat hun verhaal er niet sterker op maakt).
De vraag is natuurlijk waarom die non niet gewoon het Latijnse schrift gebruikte. Hoe moesten de vrouwen voor wie het boek bestemd zou zijn dat dan lezen? Het is nog steeds niet uitgesloten dat het manuscript een grap is en dat het manuscript niet te ontcijferen is om het het simpele feit dat er geen sleutel is. Ik denk dat het verhaal nog wel blijft doorwoekeren…
Bron: der Spiegel