Het schijnt te kunnen dat je van de een op de andere dag een andere taal spreekt zonder daar een boek voor te hebben ingekeken. Er gaan verhalen van een Amerikaan die op een dag ontdekt dat ie Zweeds kan praten of van een Kroaat die na ontwaakt te zijn uit een coma alleen nog maar Duits zou hebben gesproken, maar voor die, zeldzame, gevallen van xenoglossie had de wetenschap tot nu toe geen belangstelling. Nu hebben Italiaanse wetenschappers het geval van J.C. onderzocht, die zich van de een op de andere dag alleen nog maar uitte in, niet al te fraai, Frans.
J.C. is een 50-jarige Italiaan die wat probleempjes had in de hersens. Sedertdien spreekt hij alleen maar Frans, ook al was zijn kennis van die taal erg oppervlakkig en wat weggezakt, nadat hij in zijn jonge jaren kennis had gehad aan een schone Franse dame. Dat was meer dan 30 jaar geleden en sedertdien had hij ook weinig gelegenheid gehad zich van de taal van Molière te bedienen. Ook had hij geen bijzondere belangstelling voor de Franse keuken of cultuur.
Toch ging J.C. van de ene op de andere dag Frans praten en kon daar niet mee stoppen. De onderzoekers schrijven dat zijn woordenschat beperkt is en dat hij grammaticale fouten maakt, maar het zou geen gebrabbel of onzin zijn en hij mengt nooit Italiaans door zijn Frans. Hij doet dat tegen iedereen: tegen zijn familie, de onderzoekers, andere patiënten in het ziekenhuis en de leden van de pensioencommissie.
Het opmerkelijke is dat hij er zich niet druk om maakt dat niemand hem begrijpt. Hij kan in het Italiaans schrijven waarmee hij demonstreert dat hij zijn moedertaal nog steeds beheerst, maar als hij zijn mond open doet dan praat hij Frans. Zijn Frans bevat fouten, maar hij bezigt de taal vloeiend, met een vleug filmfrans, alsof hij een rol speelt van een acteur uit een Franse film.
Hij draagt geen alpino, maar heeft zich wel overgegeven aan Franse gewoontes. Zo verslindt hij, tot wanhoop van zijn vrouw, ’tonnen’ brood. Hij eet Frans gerechten, leest Franse boeken en tijdschriften, wil naar de Franse film en zegt te denken in het Frans. Dat gedrag blijft hij vertonen, ondanks zijn medicatie. De onderzoekers hebben geen flauw idee hoe die plotse taalverandering mogelijk is geweest. J.C. zo’n drie jaar problemen met slaap en geheugen gehad, maar nu niet meer. Dat alles duurt nu al vier jaar. Zijn familie heeft zich er bij neergelegd en spreekt nu Frans…

Bron: Le Monde