De achterkant van de consumptiemaatschappij (foto: Kai Loeffelbein/Laif/Camera Press))

Prachtig al die nieuwe, elektronische dinkskes en als Apple met iets nieuws komt, dan zijn we er natuurlijk als de kippen bij om het volgende nog mooiere dinkske te kopen. Wat gebeurt er met de ‘oude’ spullen? Soms worden die hergebruikt, soms blijven jaren in een la liggen, die ooit zo begerenswaardige hebbedingetjes, maar uiteindelijk komen ze op de afvalhoop terecht óf op de tafel bij families in Zuid-China, die er de kostbare metalen uit halen, ten koste van hun eigen gezondheid en die van het milieu.
Computers, telefoons, koelkasten en andere e-goed bevatten veel bruikbare bestanddelen, vooral metalen zoals zoals goud, zilver en lood. In Guiyu, vier dorpen in het zuiden van China, zijn meer dan 3000 ‘fabriekjes’ waar dat kostbare afval uit de apparaten wordt gesloopt. De meeste aanvoer van de e-afval komt uit China zelf (in 2012 7 miljoen ton), maar ook het westen levert een bijdrage, ondanks het importverbod van 2000.
In het westen zijn de ogen vrijwel altijd gericht op het maken van dingen. Over wat er na gebruik met de producten gebeurt is veel minder aandacht. Er zijn wel allerlei mooie theorieën over hergebruik, maar daar hebben de fabrikanten van al dat moois meestal lak aan. Dat is hun zorg niet. De omstandigheden in China zijn primitief. Om de metalen uit de apparaten te halen worden in Guiyu zuurbaden gebruikt. Wat gebeurt daarmee na gebruik? Kunststof bestanddelen worden weggebrand. De vis die in de buurt gevangen wordt bevatten kankerverwekkende polygechloreerde bifenylen (PCB’s) die gebruikt worden in elektronische componenten en kinderen in dat gebied hebben veel lood in hun bloed..
Sinds 2007 wordt in VN-verband gewerkt aan een oplossing voor het verwerken van e-afval. Fabrikanten zouden de kwalijkste chemicaliën eerst moeten verwijderen en hun ontwerp meer moeten afstemmen op de/het afvalverwerking/hergebruik. Het lijkt me dat de fabrikanten gewoon harde wetten voor hun kiezen moeten krijgen, want uit zichzelf zullen ze dat niet doen, maar uiteindelijk zijn wij de boosdoeners met onze ongeneeslijke consumptiedwang en geringe aandacht voor de milieueffecten van onze koopverslaving.

>Bron: New Scientist