Muurvoer, vette happen, we vreten het, ook al weten we dat die troep slecht voor ons is. Wie dan leeft wie dan zorgt, denken velen. Over denken gesproken: wetenschappers van de technische hogeschool in Zürich (ETHZ, Zwi) denken bewijs te hebben dan vetrijk eten slecht is voor de hersenontwikkeling. Dan gaat het vooral over de jeugd en jongvolwassenen. 

Het eten van vet voedsel gedurende de volwassenwording zou slecht kunnen zijn voor de ontwikkeling van je verstand. De wetenschappers uit Zwitserland kwamen tot die conclusie door de hersens van muizen die vetrijk eten kregen te vergelijken met de hersens van muizen op normaal dieet. Het vetrijke dieet bevatte (erg) veel verzadigde vetten zoals die gevonden worden in muurvoer, slagersproducten, boter en kokosolie.
Al na vier weken zagen de onderzoekers de eerste verschillen in de geestelijke vermogens van de twee groepen muizen. Dat verschil is al waarneembaar voordat de muizen dikker werden. Een van de belangrijkste factoren bij het ontstaan van de problemen met de hersenontwikkeling is de periode waarin dat vetrijke dieet werd genuttigd. De negatieve invloed op de ontwikkeling van met name de voorhoofdskwab was het sterkst als dat vetrijke dieet werd ingenomen tijdens de puberteit en jongvolwassenheid.

Voorhoofdskwab

De voorhoofdskwab is vooral kwetsbaar aangezien dat hersendeel er langer over doet tot volle wasdom te komen dan andere delen van een zoogdierbrein. In muizen, maar ook mensen, wordt die volle wasdom pas in de jongvolwassenheid bereikt. Tijdens die ontwikkeling is de voorhoofdskwab gevoelig voor omgevingsfactoren als stress, ontstekingen, klappen en, zoals het Zwitserse onderzoek suggereert, een slecht uitgebalanceerd dieet.
In dat deel van de hersens zetelen de plaatsen waar de uitvoerende taken worden aangestuurd. We hebben het dan over de aansturing van het geheugen, over planning, aandacht, de aansturing van impulsen en sociaal gedrag. Als de voorhoofdskwab niet goed functioneert dan kan dat leiden tot aantasting van de geestelijke vermogens en tot persoonlijkheidsveranderingen. Dan kan iemand, bijvoorbeeld, moeite krijgen met leren, zijn/haar remmingen verliezen en agressief, kinderachtig of dwangmatig worden.
Die veranderingen werden niet waar genomen bij volwassen muizen met een vetrijk dieet. Hun stofwisseling raakt ontregeld en ze worden dik. “Dat sluit nog niet uit dat een vetrijk dieet slecht is voor de hersens van volwassen muizen”, zegt onderzoeker Urs Meyer, voorheen werkzaam bij de ETHZ, maar tegenwoordig hoogleraar bij de universiteit van Zürich.

Mensen

Volgens Meyer zijn de resultaten van dit onderzoek ook van toepassing op mensen: “Net als bij mensen ontwikkelt de voorhoofdskwab zich bij muizen tijdens de adolescentie.” Ook de functies van dat hersendeel bij muizen en mensen komen overeen, evenals de hersenstructuren die worden aangetast door vetrijk dieet, stellen de onderzoekers.

De hoogleraar stelt wel dat het zeer vetrijke dieet dat de ‘vetmuizen’ kregen (meer dan 60% van de calorieën waren vetcalorieën) niet normaal is voor mensen die vet eten. Die overmaat aan vet werd met opzet gekozen om het effect van vetrijk eten te kunnen demonstreren. De vraag is dan natuurlijk wat het nut is van zo’n onderzoek. De onderzoekers konden niet aangeven waar de grens lag waarbij de schade aan de hersenontwikkeling duidelijk wordt. Meyer: “Iemand die een keer in de week vet eet, zal er geen last van hebben.”

Toch vindt Meyer dat er meer aandacht voor de voeding van het opgroeiende kind moet komen. “Gedurende de jeugd en jongvolwassenheid moeten mensen een uitgebalanceerd en voedzaam dieet volgen.”

Bron: EurekAlert