We worstelen met de afscheidingsproducten van onze overmatige leefwijze, de broeikasgassen. We weten dat het niet goed is, maar hebben niet het lef onze destructieve manier van energievoorziening te veranderen (zie Lima geflopt). Stiekem hopen we op een ‘makkelijke’ technische oplossing. Welnu: men vraagt en de wetenschap draagt aan. Onderzoekers van de Amerikaanse Cornell-universiteit hebben een soort koolstofsponzen ontworpen die kooldioxide afvangen uit, bijvoorbeeld afgassen van krachtcentrales.

Een groep onder aanvoering van Cornell-hoogleraar Emmanuel Gianellis heeft, schrik niet, een poeder ontworpen dat kooldioxide beter zou afvangen dan wat er op dat gebied nu aan systemen bestaat. Dan hebben we het vooral over gaswastechnieken, waarbij aminegroepen als actieve afvangers van kooldioxide fungeren. Daarbij passeren de afgassen een vloeistof met die actieve componenten. Het afgevangen kooldioxide wordt dan opgeslagen of hergebruikt is het idee. Die amine-oplossing is buitengemeen corrosief.
De Cornell-onderzoekers hebben een veiliger manier gevonden, stellen ze. Ze hebben in hun sedert 2008 lopende onderzoek diverse mogelijkheden getoetst. De laatste ontwikkeling is poreus zand (silica) dat als drager wordt gebruikt dat wordt gedompeld in de vloeibare amine-oplossing. De oplossing dringt door in de poriën als in een spons en hardt gedeeltelijk uit. Het resultaat is een stabiel, droog wit poeder dat, ook in een vochtige omgeving, kooldioxide absorbeert. Vaste amines worden gebruikt om kooldioxide af te vangen, maar in die systemen verdwijnt de amine geleidelijk aan, waardoor het afvangsysteem steeds slechter werkt. Bij dit systeem is het amine chemisch gebonden, zodat het verlies aan amine-verbindingen gering is, aldus Gianellis. De onderzoekers willen nu de bruikbaarheid van hun witte poeder demonstreren bij een bestaande centrale. Het poeder zou ook gebruikt kunnen worden in kleinere systeem zoals kassen, waar CO₂ wordt gebruikt voor de stimulering van de plantengroei.

Bron: Eurekalert