Diverse vleermuissoorten die aan het onderzoek deelnamen (afb: Heather Baldwin/Nature)

Zoönose is het overstappen van ziekteverwekkers van andere gewervelde dieren op mensen. Minder verscheidenheid in diersoorten zou de kans op het veranderen van gastheer door ziekteverwekkers dus bevorderen, zou een groep wetenschappers rond viroloog Christian Drosten van Charité in Berlijn aannemelijk hebben gemaakt. De onderzoekers bekeken hoe veranderingen in de samenstelling van vleermuispopulaties in grotten in Ghana de verspreiding van coronavirusvarianten hebben beïnvloed.
Ghana is nog gezegend met een redelijk biodiverse natuur met inbegrip van vleermuizen, maar ook daar heeft menselijk handelen zoals ontbossing maar ook de (‘geïmporteerde’) klimaatverandering een nadelig effect op de soortverscheidenheid. De onderzoekers verzamelden daar in twee jaar tijd gegevens over 2300 vleermuizen in vijf grotten en analyseerden hun uitwerpselen op virusbesmettingen.
“Veel van die vleermuissoorten zijn uiterlijk moeilijk van elkaar te onderscheiden”, stellen de hoofdauteurs Magdalena Meyer en Dominik Melville. Dat onderscheid werd gemaakt aan de hand van hun DNA. De beestjes werden gevangen gemeten, ingedeeld en gewogen en er werden poepmonsters genomen, waarna ze weer werden losgelaten. De onderzoekers bekeken de poepmonsters op verschillende coronavirusvarianten.

Minder geeft meer

Uit het onderzoek werd duidelijk dat minder diverse populaties werden overheerst door de soorten die minder last hadden van verstoringen, maar dat bleken helaas ook de soorten die het gevoeligst waren voor de onderzochte virussen. Ze gaven die virussen ook ruimhartig door. Met andere woorden: bij minder biodiverse populaties was het besmettingsrisico hoger dan in biodiversere ‘samenlevingen’, concludeerden de onderzoekers. Dat gold vooral voor twee coronavirusvarianten: alpha-CoV 229E, dat lijkt op het verkoudheidsvirus van mensen, en beta-CoV 2b dat lid is van de SARS-Coronavirusfamilie.
Volgens de onderzoekers klopt die uitkomst met de gemeenschapsgezondheidsbenadering. In dat idee zijn de gezondheid van het milieu, mensen en dieren aan elkaar gekoppeld. Bovendien geldt natuurlijk ook de wijsheid dat elke soort zijnhaar specifieke bijdrage levert aan het reilen en zeilen van een ecosysteem zoals het verspreiden van zaden, het bestuiven van planten, bemesten van de omgeving enzovoort.

Bron: idw-online.de