De temperatuur van oceanen geldt als een goede graadmeter voor de aardopwarming. De bovenlaag van drie meter bevat net zo veel warmte als de hele aardatmosfeer. De opwarming is tussen 2000 en 2013 tot staan gekomen, ondanks een toename van de broeikasgasconcentratie in de atmosfeer. Waarom dat zo is, is een raadsel, maar het lijkt er op dat de opwarming nu weer doorzet. Timmermann: “De hoge temperaturen van de oceanen in 2014 komen vooral uit het noordelijk deel van de Stille Oceaan, die opgewarmd is tot boven de recordtemperatuur.” In september lag die temperatuur 0,8 graden hoger dan het langjarige gemiddelde, bij alle oceanen tezamen was dat 0,6 graden. Die stijging in het noorden van de Stille Oceaan is in januari begonnen. In april en mei hebben westenwinden grote hoeveelheden warm water uit het westdeel naar het oostdeel verplaatst. Aangekomen aan de Amerikaanse kust kwam een grote hoeveelheid warmte vrij die in tien jaar tijd in het westelijk deel was verzameld. Timmermann: “Een recordhoeveelheid broeikasgassen en ongewoon zwakke passaatwinden in de zomer in het noorddeel hebben gezamenlijk die opwarming veroorzaakt.” Normaal gesproken koelen de passaatwinden het wateroppervlak. Nu strekten de hoge temperaturen zich uit van Nieuw-Guinea tot aan Alaska (zie plaatje).Al begin dit jaar voorspelde dat 2014 een record zou gaan breken. In augustus werden de hoogste temperatuur gemeten sinds die zijn begonnen. Daar ging september nog eens overheen. Een nauwkeurige evaluatie van de meetwaarden bracht aan het licht dat dit jaar alle warmterecords zijn gebroken. Uiteraard is het meten van de bovenste drie meter van de oceanen geen knoerthard bewijs vanwege de onzekerheid die die meting met zich meebrengt. Om er achter te komen hoeveel warmte oceanen opslaan zouden ook temperaturen op grotere diepten moeten worden gemeten en dat is nogal lastig. Vooralsnog is onduidelijk hoe de klimaatopwarming het hele temperatuurbeeld in de oceanen heeft beïnvloed.

Bron: der Spiegel