Veel gaat in de voedselketen al verloren voordat de consument het gekocht heeft…

Bijproducten van de landbouw en de voedingsindustrie zouden in theorie een bron kunnen worden voor stoffen die we nu nog uit aardolie halen. Die reststoffen bestaan echter uit een lastig scheidbaar mengsel van stoffen. Bovendien is de landbouw seizoensafhankelijk (en dus die bijproducten ook). Het wiskundeproject Model2Bio probeert daar toch een mouw aan te passen, zodat de koolstofvoetafdruk van de landbouw/voedingsector zal dalen. De natuur werkt in kringlopen dus moet de landbouw dat ook doen..
Het is een grote schande dat zo’n derde van wat er aan voeding geproduceerd wordt op de afvalhoop terechtkomt. In de EU alleen gaat dat om een geschatte waarde van 143 miljard euro. Dat is niet alleen een groot schandaal in een wereld waar 800 miljoen mensen niet voldoende te eten krijgen, maar is ook niet best voor het milieu. Rottend eten is een grote bron van broeikasgassen.
Dat is geen nieuw probleem en meestal krijgen de verbruikers (jij en ik) de schuld, wat niet helemaal onwaar is, maar de zaken liggen toch een beetje anders. Van grond tot mond gaat bijna de helft teloor nog voor de verbruiker maar een beeld komt (in de winkel e.v.), stelt het persbericht van Modfel2Bio. Als dat waar is, is die 30% een zware onderschatting.
Binnen dat Model2Bio-project werken wetenschappers, ingenieurs en wiskundigen (aldus het persbericht) aan een technische oplossing van dit probleem. Dat zou een algoritme moeten opleveren waarmee de hoeveelheden en kenmerken van de landbouw/voedingketen zou zijn te voorspellen om van een sloppenproductie (die eindigt op de afvalberg) een productiekringloop te maken

Kringloopeconomie

“Een kringloopeconomie is noodzakelijk”, zegt Angelantonio D’Amario van EIT Food, een van de adviseurs van Model2Bio. “De agrosector moet ontzettend efficiënt zijn aangezien de winstmarges in de jaren steeds kleiner zijn geworden. Dan is het belangrijk dat we alles gebruiken, ook de bijproducten, zowel op ethische als op zakelijke gronden.”
In zekere zin is in de landbouw al een begin gemaakt met de kringloopeconomie, stelt D’Amario. De producten worden deels gebruikt voor de mens en wat er overblijft gaat naar dieren. Wat dan weer overblijft zou deels gebruikt worden om energie op te wekken. De Model2Bio-adviseur denkt dat deze aanpak leidt/kan leiden tot verbeteringen die ook kunnen worden berekend.

Zoals gesteld kunnen die resten gebruikt worden als vervanging van aardolieproducten. Dat dat lastig te scheiden en seizoensgebonden mengsels zijn hoeft volgens de Italiaan geen probleem te zijn aangezien Model2Bio het hele proces meeneemt en ook, bijvoorbeeld, kijkt naar methodes om die bijproducten langer te bewaren. Op basis van cijfers kunnen dan voorspellingen worden gedaan.
“Het simuleringsmodel (een van de drie modules van Model2Bio) kan het effect van elke operationele verandering analyseren”, zegt Tamara Arévala, projectcoördinatrice van het project. “Een tweede (optimaliserins)module helpt ons de optimale reststroom afvalproducten te kiezen.”

Er is in het persbericht volop lof voor de wiskundige aanpak van het afvalprobleem, maar dat kan niet verhelen dat er ook probleempjes zijn. Zo noemt D’Amario dat de methodologie om gegevens te verzamelen in de EU (en daarbuiten? as) zal moeten worden geharmoniseerd. Ook kunnen sommige resttromen voor verstoring van het ideaalbeeld zorgen. De werkers aan het Model schatten dat dat hun a;goritme zou kunnen zorgen voor een verlaging van 20% van de koolstofvoetafdruk van de landbouw/voedingsketen.

Bron: Alpha Galileo