Veel winningsmethoden voor fossiele brandstoffen zijn verwoestend voor het milieu

Misschien ben ik te somber. Ik heb nog steeds de indruk dat er veel over klimaatverandering wordt gepraat, maar dat er nog erg weinig concreets tegen gedaan wordt. Ritchie Priddy, directeur van Carver Scientific, vindt echter dat de trein naar Duurzaamheid het station al heeft verlaten en niet meer terugkomt. Jim Krane van de Amerikaanse Rice-universiteit bestudeerde de klimaatrisico’s voor de fossiele-brandstsofsector en constateerde dat de toekomst voor die branche er steeds grauwer uitziet. Priddy stelt dat het verbazingwekkend is hoeveel er al bereikt is zonder (dwingende) wetten en regels.

Fossiele brandstoffen lijken hun beste tijd gehad te hebben. Het opstoken van deze koolwaterstoffen is verantwoordelijk voor tweederde van de door de mens veroorzaakte broeikasgasemissies en verantwoordelijk voor eenvijfde van het bruto-binnenlands product in zo’n twintig landen. Volgens schattingen van CitiCorp (banken en verzekeringen) kan de ontwikkeling naar een groenere energievoorziening de fossiele-brandstofbranche tot 2050 100 biljoen dollar kosten, met alle, ook ontwrichtende, gevolgen van dien.
Het verhaal van Krane komt net nadat de Amerikaanse oliemaatschappij Exxon Mobil heeft aangekondigd tot 2022 20 miljard dollar (een dollar is iets minder waard dan een euro) te steken in zijn zijn chemische en raffinageactiviteiten aan de Amerikaanse Golfkust. De vroegere Associated Press-correspondent denkt dat klimaatrisico’s in de diverse sectoren van de energiebranche zullen verschillen. De vraag naar olie lijkt los te staan van de onmiddellijke risico’s in andere sectoren. Dat heeft volgens Krane te maken met de moeilijke vervangbaarheid van fossiele brandstoffen in het wegvervoer.
Hij haalt een studie aan waaruit zou blijken dat olie veel minder last zal hebben van een energietransitie dan aardgas en kolen: eenderde van de bekende oliereserves zou in de bodem moeten blijven, tegen de helft voor aardgas en 82% voor steenkool.
Ondanks de onbekookte retoriek van de Donald Trump voelt de steenkoolbranche nu al de weerslag van klimaatinspanningen (maar ook de andere minpunten van deze brandstof). Bij bedrijven in die branche zijn al 31 000 banen verloren gegaan en de waarde van kolenbedrijven in de VS alleen is sedert 2010 met 30 miljard dollar gedaald, stelt de onderzoeker.

Aan de andere kant van het spectrum lijken de vooruitzichten op de middellange termijn voor aardgas te zijn verbeterd. Aardgas produceert bij verbranding verhoudingsgewijs weinig kooldioxide. Volgens de Rice-onderzoeker stappen velen van kolen over op aardgas. Op de lange duur is echter ook aardgas gevoelig voor vervangers die minder broeikasgassen veroorzaken.

Overleven

Volgens de onderzoeker zullen sommige bedrijven in de branche de overgang naar klimaatvriendelijker technologie niet overleven. “Tenzij technologische ontwikkelingen zouden kunnen zorgen voor minder koolstofuitstoot is fossiele brandstof in het gevecht naar een stabieler klimaat gedoemd ten onder te gaan: de winst voor het klimaat is het verlies voor die branche en omgekeerd.”
“Het is duidelijk dat koolstofgebonden bedrijven en economieën het steeds moeilijker krijgen. Of dat nou door belastingen komt, door wettelijke beperkingen, morele argumenten, bevoordeling van concurrenten of een slechtere toegang tot de financiële markten, de bedrijfstak gaat een toekomst tegemoet die de huidige praktijk minder op prijs stelt.”

‘Duurzame beweging’

In zijn commentaar stelt Priddy, een energieveteraan die meer dan tweehonderd artikelen geschreven heeft over schone energie en duurzaamheid, dat Krane het bij het juist eind heeft. Volgens hem heeft de ‘duurzame beweging’ al invloed op de branche en op overheden en die zal groeien, ondanks het tegengespartel van een paar landen, denkt hij.

De duurzaamheidstrein rijdt, weliswaar nog langzaam maar onweerhoudbaar, onafhankelijk van welke overheden de landen regeren zoals in de VS. De druk van onder, en niet van de overheid, is daarbij volgens Priddy de voortstuwende kracht. “Als die duurzame projecten steeds meer ingebed raken in de dagelijkse praktijk van alle bedrijven, dan zal de beweging krachtiger zijn dan welk internationaal verdrag ook”, stelt de energieveteraan.

Bron: Science Daily