Daar gaan we weer, denk ik dan bij het lezen van dit bericht in New Scientist. Niet zo lang geleden zou zijn aangetoond dat jong bloed oude muizen verjongt, maar dat bleek niet helemaal te kloppen. Nu zouden oude muizen (we hebben het dan over drie- en vierjarige diertjes) verjongde hersens, of in ieder geval een verjongde hippocampus, hebben gekregen door toediening van (menselijk) navelstrengbloedplasma.
Joseph Castellano van de Stanforduniversiteit in Californië en medewerkers verzamelden menselijk bloed in verschillende levensfases: van zuigelingen (navelstrengbloed), jonge mensen van rond de 22 en van ouderen van rond de 66. Ze spoten het bloedplasma (bloed zonder bloedcellen) in bij muizen die in mensenleeftijd gesproken zo’n jaar of 50 waren.
De grootste effecten zagen ze bij het navelstrengbloed. De bedaagde muizen leerden sneller en herinnerden beter hoe ze uit een doolhof konden komen. Dat zou betekenen dat door dat plasma-infuus de hippocampus van die oudere muizen beter zou zijn gaan functioneren. Dat hersendeel is verantwoordelijk voor leren en geheugen. Muizen die het bloedplasma van de 22 -jarigen kregen ingespoten vertoonden enige verbetering, met plasma van de 66-jarigen gebeurde er niks.
De onderzoekers ontdekten dat het navelstrengplasma meer TIMP2 bevatte dan de andere bloedplasma’s. Het TIMP2-peil daalt bij mensen met de jaren. Het zou dus heel wel kunnen dat dat eiwit verantwoordelijk is voor de ‘verjonging’ van de hippocampus van de muizen en inderdaad bleek inspuiting met dat eiwit zeepaardje (=hippocampus) van de muizen een fikse stoot te geven. De oude muizen waren zelfs bereid een nest te bouwen. Gewoonlijk doen die dat niet. Navelstrengplasma zonder dat eiwit gaf bij de muizen geen verandering in de hersenfunctionaliteit. Ergo: het is TIMP2.
Alzheimer
Hoe dat eiwit de hersenfuncties verbetert is onduidelijk. Het eiwit remt een groep enzymen die metalloproteïnases worden genoemd, waarvan sommige in verband gebracht worden met de ziekte van Alzheimer. Mogelijk dat het eiwit iets kan betekenen om geestelijke achteruitgang te remmen of bij de ziekte van Alzheimer. TIMP2 als ‘medicijn’ is praktischer dan menselijke navelstrengbloed. Dat laatste is schaars, terwijl het eiwit in het lab te synthetiseren is, stellen de onderzoekers.
“Eerst zullen we moeten begrijpen wat TIMP2 in de hippocampus doet”, zegt Colin Masters van de universiteit van Melbourne (Aus), die niet aan het onderzoek heeft deelgenomen. “Er is nog een lange weg te gaan voor we de therapeutische mogelijkheden hebben aangetoond.”
Tony Wyss-Coray, een van Catellano’s medewerkers, heeft inmiddels een klinische proef gedaan, waarbij de effecten van bloedplasma van pubers bij Alzheimer-patiënten zijn onderzocht. De resultaten daarvan zijn nog niet gepubliceerd.
Injecties met navelstrengplasma zouden wel eens niet zo gezond kunnen zijn voor ouderen, stelt Castellano. Dat zou stoffen kunnen bevatten, zoals groeifactoren, die kanker zouden kunnen veroorzaken.
Hij wil nu onderzoeken of het verminderen van de TIMP2-spiegel met de jaren effect heeft op de hersenfuncties of op het ontstaan van de ziekte van Alzheimer. “Als en wanneer TIMP2 als medicijn veelbelovend is, dan zal de belangstelling ongetwijfeld toenemen. De vergrijzing neemt toe. Ik denk dat we steeds meer aandacht zullen moeten besteden aan manieren om de schadelijke gevolgen van veroudering te verminderen.”
Bron: New Scientist