Politici en maatschapelijke organisaties steggelen nog steeds over maatregelen om een klimaatramp te voorkomen, maar sedert de ondertekening van het klimaatakkoord in Parijs eind 2015 is er weinig gebeurd. Of weinig gebeurd, de broeikasgasuitstoot stijgt onverminderd en keer op keer waarschuwen klimaatwetenschappers dat we nu eindelijk eens actie moeten ondernemen. Dat was voor David Spratt en Ian Dunlop reden de alarmklok te luiden (pdf-bestand). De dreigende aardopwarming zou wel eens het einde kunnen zijn van de menselijke beschaving, vrezen ze.
David Pratt is wetenschappelijke directeur voor het centrum voor klimaatherstel in Melbourne en Ian Dunlop is, onder meer, lid van de Club van Rome. Ze winden er in hun tractaat geen doekjes om: als we in het kleine tijdvenster dat ons nog rest er niet in slagen iets te doen dan zal dat uitdraaien op een katastrofe; voor de mensheid en voor een groot deel van al het andere leven op aarde.

In het ergste scenario, als we er niet in slagen de aardopwarming onder de 2°C te houden (de 1,5°C-doelstelling raakt steeds verder uit beeld), is op de korte en middellange termijn  de menselijke beschaving in gevaar door oorlogen, hongersnood, epidemieën en ander ongerief. In zo’n dertig jaar tijd zal de relatief vreedzame wereld die we nu kennen kunnen instorten, stelt het duo. Geen 11 miljard mensen zoals de VN nu voorspelt voor 2050.
Als er niets of te weinig gedaan wordt zal de aardopwarming versterken. Daarbij komt het massaal uitsterven van een groot aantal diersoorten, milieuvervuiling en de verzuring van de oceaan (door al die kooldioxide in de atmosfeer). “De klimaatverandering fungeert als een aanjager van bedreigingen, versnelt de instabiliteit en wakkert daarmee de cycli van sociopolitieke en humanitaire crises, van conflicten en gedwongen migratie aan”, schrijven de twee auteurs. Volgens het tweetal is de invloed van de klimaatverandering nu al te zien in de conflicten en oorlogen die er in het Midden-Oosten en in Noord-Afrika huishouden.

Snel handelen

Maar nog is niet alles verloren en onvermijdelijk als we er in slagen snel te handelen. Deze week drong klimaatcheffin Patricia Espinosa van de VN daarop aan tijdens een klimaatcongres in Bonn. Om de wereld in 2050 ‘koolstofneutraal’ te maken, zal de uitstoot van broeikasgassen voor 2030 met 45% moeten worden teruggedrongen, stelde ze. Zijn ziet nog wel mogelijkheden onder die 1,5°C-grens te blijven. Daarmee zit Espinosa op een lijn met het tweetal: “We zullen zeer snel naar een industrieel systeem moeten zonder uitstoot van broeikasgassen. We zullen moeten handelen alsof we in oorlog zijn.”

Het levende weefsel, dat zich gedurende honderden miljoenen jaren heeft ontwikkeld en de aarde slechts enkele kilometers dik bedekt, dreigt te worden teruggebracht tot een armoedige lappendeken, aldus Spratt en Dunlop. De kans is groot dat de aarde onleefbaar wordt in 2050. Klimaatverandering houdt zich niet aan grenzen.
Het tweetal betreurt het dan ook dat beleidsmakers niet reageren op de dreiging, die nu al pijnlijk voelbaar is in vele delen van de wereld, en de risico’s ernstig onderschatten. En dat terwijl je weet dat het allemaal niet zo moeilijk is en dat we zelf ons steentje kunnen bijdrage: de auto weg en geen of heel weinig vlees meer eten zal ons al een heel eind op weg helpen, maar ja, willen we eigenlijk wel?

Bron: Futura-Sciences