De huidige onduurzame landbouw zit niet alleen in het beklaagdenbankje van de klimaatactivisten maar scoort ook slecht op het vlak van stikstofvervuiling. Er zijn al ecologische en koolstofvoetafdrukken, maar er blijkt nu ook een stikstofvoetafdruk te zijn. Onderzoekers hebben eens gekeken wat die voetafdruk is voor de vleesproductie. De mest die ontstaat bij de rundvleesproductie blijkt verreweg de grootste deel van die stikstofvoetafdruk op te leveren, drie keer meer dan bij de productie van varkensvlees en acht keer meer dan bij de productie van kippenvlees, zo blijkt uit onderzoek van Prantik Samanta van het KIT en collega’s.Die veel grotere voetafdruk is volgens de onderzoekers vooral het gevolg van de hoge stofwisselingsomzet en de grotere voedselbehoefte van runderen vergeleken bij varkens en kippen. De onderzoekers wijten die wat ze stikstofverliezen noemen (aangezien die ook als meststoffen hadden kunnen worden gebruikt) bij kippen en varkens vooral aan slecht mestbeleid en verkeerde voeding.
Een vergelijking tussen verschillende landen blijkt dat de stikstofverliezen bij rundvlees het grootst zijn in Japan. Daarna volgt Australië, waar onwaarschijnlijk veel rundvlees wordt gegeten. Daar tegenover steken de VS en EU-landen als Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk (relatief) gunstig af. Dat neemt niet weg dat ook in Nederland nog te veel stikstofvervuiling van de omgeving is.

De onderzoekers hebben berekend hoeveel energie nodig zou zijn om het stikstof uit de mest te halen. Die heoeveelheid liep uiteen van 7 kWu voor 140 g ammoniak die een kilo rundvlees oplevert tot tussen de 0,8 en 3 kWu voor varkens- en kippenvlees. Die stikstofverliezen, zoals de onderzoekers die noemen, worden niet in de prijs van het vlees meegenomen. Als dat wel gebeurde zou vlees tussen de 20 eurocent en 1,5 euro per kilo duurder worden.

Bron: bdw