Met titaanoxide gecoate processor. Dat titaanoxide zou gebruikt kunnen worden voor gegevensopslag (afb: Sandia)

Door, onder meer, de mogelijkheden van titaanoxide te benutten en de gegevensopslag te fuseren met de bewerking zou de computertechnologie een aanzienlijk impuls kunnen krijgen. Dat komt goed uit nu toepassingen als kunstmatige intelligentie steeds meer van ons rekentuig vragen.
“Titaanoxide is een van de ordinairste materialen. In elke verf zit het”, zegt Alec Talin van Sandia. “Het is goedkoop, niet giftig. Het is al een oxide. Als je daarvan een paar zuurstofatomen wegneemt dan ontstaan er zuurstofgaten. Daardoor wordt titaanoxide elektrisch geleidend.” In die ‘gaten’ kun je informatie opslaan. Die ‘gaten’ ontstaan als je titaanoxide tot 150°C verhit. “Als je dat afkoelt kun je er alle informatie op kwijt.”

Verspilling

Rekentuigen werken nu met een gescheiden gegevensopslag en verwerking (processor). Daarmee verspil je energie en rekenkracht. “Wat we gedaan hebben is verwerking en opslag combineren”, zegt medeonderzoeker Yiyang Li, voorheen werkzaam bij het Sandialab, maar tegenwoordig bij de universiteit van Michigan. “Wat nieuw is, is dat we dat op een voorspelbare en herhaalbare manier gedaan hebben.” Hij denkt met Talin dat ki daarmee gebaat is, nu nog grootverbruiker van energie.

Li: “Als we zelflerende systemen gebruiken dan moeten die gegevens heel wat keer heen weer geschoven worden. Dat kost veel energie. Als we een alternatief materiaal voor chips zouden gebruiken, dan wordt het mogelijk de informatie efficiënter te verwerken dan bespaart dat energie en kun je veel meer gegevens verwerken.”

Talin en zijn collega’s werken nu aan een verfijning van verschillende processen en aan het testen van de methode op grotere schaal.

Bron: EurekAlert