Het lijkt me heel onwaarschijnlijk, maar niet onmogelijk, dat bladmuziek nog niet gedigitaliseerd is, maar als ik het artikel in de Britse krant the Guardian lees moet ik dat wel geloven. Met behulp van, we kunnen niet meer zonder, kunstmatige intelligentie en musicologen heeft het Duitse bedrijfje ENote dat voor klassieke musici voor elkaar gekregen (Facebook-presentatie). Kost je een tientje per maand, maar dan heb je ook toegang tot 150 000 klassieke werken.
Boian Videnoff, hoofddirigent bij het filharmonisch orkest van Mannheim zegt het idee aan de keukentafel gekregen te hebben, samen met zijn vriend Josef Tufan, een it-er, die nu mede het bedrijfje leidt. Videnoff vond het maar armoedig dat hij voortdurend zware tassen met bladmuziek moest rondslepen. “We besloten er iets aan te doen.”
De officiële presentatie van de toepassing is er nog niet geweest, maar musici schijnen wildenthousiast te zijn. Voor 9,99 euro per maand ben je klaar en heb je toegang tot 150 000 muziekstukken, helemaal gedigitaliseerd. Je kunt er allerlei grapjes mee uithalen door, bijvoorbeeld, de toonsoort te veranderen van D groot naar C groot.
Enote richt zich in eerste instantie op solowerken en kamermuziek, van barok tot late romantiek, maar orkestrale uitvoeringen staan op de rol evenals moderne(re) klassieke muziek. Of dat ooit met pop- en andere muziek gebeurt moet worden afgewacht.
Hoewel de interactieve e-lezers als voorbeeld hebben gediend voor ENote blijkt het digitaliseren van muziek een stuk ingewikkelder te zijn. Muzieknotatie volgens het klassieke systeem 15 000 verschillende elementen, wat anders dan 26 letters en tien cijfers.
Bron: the Guardian